Syrski naradziŭsia ŭ rasijskim Uładzimiry, heta za 200 km na ŭschod ad Maskvy. Va Ukrainie jon žyvie z 1980-ch hadoŭ. Va ŭkrainskaj armii jon prajšoŭ usie prystupki, pačynaŭ z kamandavańnia ŭzvodam. Pierad pryznačeńniem kamandujučym suchaputnymi vojskami ŭ 2019 hodzie jon kamandavaŭ Apieracyjaj abjadnanych siłaŭ na ŭschodzie krainy i adyhraŭ važnuju rolu ŭ mnohich klučavych bitvach vajny z Rasijaj.
Na jaho rachunku dźvie važnyja pieramohi: spynieńnie tych, kaho Rasija ličyła «druhoj armijaj śvietu», la Kijeva ŭ sakaviku, a zatym vyciaśnieńnie rasijskich akupantaŭ z Charkaŭskaj vobłaści ŭ vieraśni. Ciapier jamu daručana supraćstajać prynižanaj, ale pierahrupavanaj rasijskaj armii, jakaja skiravała vastryjo ŭdaru na horad Bachmut.
Syrski tłumačyć, što rasijanie pad kiraŭnictvam svajho novaha kamandujučaha Siarhieja Suravikina pamianiali taktyku. Jany atakujuć z dapamohaj mienšych, dobra skaardynavanych piešych atradaŭ, što doraha z punktu hledžańnia sałdackich žyćciaŭ, ale heta «nikoli nie było hałoŭnym pryjarytetam Rasii».
Hienierał Syrski ŭ svoj čas skončyŭ Maskoŭskaje vyšejšaje vajskovaje kamandnaje vučylišča, vučyŭsia razam z mnohimi rasijskimi hienierałami. Ale jahony ŭłasny styl kamandavańnia rezka kantrastuje z savieckimi i rasijskimi ijerarchičnymi padychodami. Syrski prapavieduje NATAŭskija pryncypy decentralizavanaha kamandavańnia i padkreślivaje važnaść maralnaha duchu.
Sučasnamu kamandziru treba zastavacca na suviazi, ličyć jon. Syrski atrymlivaje ad padnačalenych try sotni paviedamleńniaŭ kožny dzień. «Ty musiš adčuvać, čym armija dychaje», — kaža jon.
Dla stylu hienierała Syrskaha charakternaje vykarystańnie elemientaŭ padmanu i niečakanaści, z dapamohaj jakich kampiensujecca niedachop va Ukrainy ahniavoj mocy. Naprykład, u Charkaŭskaj vobłaści hienierał Syrski vykarystoŭvaŭ lohkija mabilnyja hrupy, jakija jon stvaryŭ, vyčleniŭšy nievialikija čaści z najaŭnych bryhad. Jaho samaja ambicyjnaja apieracyja — zachop dvuch najvažniejšych rasijskich tyłavych vuzłoŭ, Kupianska i Iziuma, — była realizavanaja ź bliskavičnaj chutkaściu, za piać dzion.
Hienierał kaža, što jaho, jak i luboha, ździviła chutkaść prasoŭvańnia ŭkrainskich vojskaŭ u Charkaŭskaj vobłaści. Zamiest taho, kab prytrymlivacca płana i pierajści da abarony, jon zahadaŭ svaim vojskam pieraśledavać adstupajučyja rasijskija siły jak maha dalej, što vyliłasia ŭ ryvok na 50 km za try dni.
Kali b ukraincy mieli reziervy, adnačasova tady moh abrynucca rasijski front na poŭnačy Łuhanskaj vobłaści ŭ rajonie Svatava i Kramiannoj. Ale siły byli skavanyja ŭ bajach kala Lisičanskaha naftapierapracoŭčaha zavoda na poŭdni, i rasijanie ŭrešcie zmahli spynić nastup, kinuŭšy na front tysiačy śviežamabilizavanych sałdat. Syrski kaža, što amal zaŭsiody adčuvajecca niedachop siłaŭ.
Na dumku Syrskaha, łuhanski dośvied pakazaŭ, što pucinski pryzyŭ moža spracavać. Ciapier pa ŭsim uschodnim froncie masava źjaŭlajucca dosyć dobra padrychtavanyja sałdaty, niekatoryja prybyvajuć «z hłybini Rasii, u tym liku… z uschodnich rajonaŭ i Urała». Heta vyklikaje zakłapočanaść Syrskaha, ale jašče bolšym kłopatam zastajecca padtrymańnie pastavak zbroi va Ukrainu. Bojeprypasy vydatkoŭvajucca z chutkaściu, paraŭnalnaj z toj, jakaja była padčas Druhoj suśvietnaj vajny; a bitvy vyjhraje toj bok, jaki dobra zabiaśpiečany bojeprypasami.
Adkazvajučy na pytańnie, što možna budzie ličyć pieramohaj, hienierał Syrski paŭtaryŭ słovy Uładzimira Zialenskaha: «My pieramahli, kali vorah źniščany i my staim na svaich miežach». Jaho ćviarozaja acenka ciapierašniaha ciažkaha stanovišča śviedčyć pra toje, što jon nie ŭpeŭnieny, što heta adbudziecca ŭ chutkim časie. U blizkaj budučyni Ukraina prapanuje toje, što jon apisvaje jak «aktyŭnuju abaronu».
Ale pasłužny śpis Syrskaha śviedčyć, što ŭ jaho «ŭ rukavie» moža być niešta bolš ambicyjnaje. Jon zastajecca ścipłym: «Skažu tolki, što my ŭvažliva vyvučajem supiernika. I kožnaja atruta maje supraćjadździe».
