«Abaronaj hetaha ŭčastka kiravaŭ kamandujučy Centralnaj vajennaj akruhaj hienierał-pałkoŭnik Alaksandr Łapin, — napisaŭ Kadyraŭ u svaim telehram-kanale. — Toj samy Łapin, jaki atrymaŭ zorku Hieroja Rasii za ŭziaćcie Lisičanska, choć de-fakta jaho tam i pobač nie było. Łapinu addali ŭ padparadkavańnie i vojski Zachodniaj vajennaj akruhi».
Sa słoŭ Kadyrava, kamandujučy CVA «vystaviŭ na ŭsich rubiažach Limanskaha kirunku mabilizavanych bajcoŭ z «ŁNR», ale nie zabiaśpiečyŭ ich nieabchodnaj suviaźziu, uzajemadziejańniem i padvozam bojeprypasaŭ». Kiraŭnik Čačni śćviardžaje, što jaho papiaredžvali ab mahčymym pravale na hetym učastku frontu, a jon sam razmaŭlaŭ pra heta z kiraŭnikom rasijskaha hienštaba Valeryjem Hierasimavym, ale «hienierał zapeŭniŭ mianie, što nie sumniavajecca ŭ pałkavodčym talencie Łapina i nie ličyć, što ŭ Čyrvonym Limanie i jaho vakolicach mahčymaje adstupleńnie».
«Praz tydzień Łapin pieranosić svoj štab u Starabielsk, za sotniu kiłamietraŭ ad svaich padnačalenych, a sam adsiedžvajecca ŭ Łuhansku. Z-za adsutnaści elemientarnaj vajennaj łahistyki siońnia my pakinuli niekalki nasielenych punktaŭ i vialiki ŭčastak terytoryi, — piša Kadyraŭ. — Kryŭdna nie toje, što Łapin biezdar. A toje, što jaho pakryvajuć naviersie kiraŭniki ŭ Hienštabie. Budź maja vola, ja b razžałavaŭ Łapina da radavoha, pazbaviŭ by ŭznaharod i z aŭtamatam u rukach adpraviŭ by na pieradavuju zmyvać kryvioju svaju hańbu».
Hienierał Łapin staŭ šyroka viadomy praz toje, što ŭznaharodziŭ ułasnaha syna, padpałkoŭnika Dzianisa Łapina, jaki kamanduje 1-m hvardziejskim tankavym pałkom, za «vyzvaleńnie» Čarnihaŭskaj vobłaści ŭ dzień, kali Rasija abviaściła ab sychodzie adtul.
