Paśla pavyšeńnia Andreja Paršyna i pieravodu jaho na hienieralskuju pasadu ŭ Departamient zabieśpiačeńnia opieratyŭna-vyšukovaj dziejnaści niejki čas abaviazki kiraŭnika HUBAZiKa vykonvaŭ Dźmitryj Kovač, jaki tolki z publikacyi «Našaj Nivy» daviedaŭsia, što maje represavanych Savietami prodkaŭ.
Čytajcie taksama: Jeździć na BMW Ch5, maje represavanaha prodka: chto ciapier kiruje HUBAZiKam
Mety i mietady pracy HUBAZiKa nie mianialisia.
Zaraz u jaho novy načalnik — Andrej Ananienka. Chto heta i ci źmienicca što?
«Ananienka raniej byŭ namieśnikam Łaryna (ciapier — načalnik upraŭleńnia ŭłasnaj biaśpieki MUS) u HUBAZie, tady Łaryn byŭ tolki načalnikam adździeła. I pry im, i paśla Ananienka byŭ nie zornym, a cichim prostym chłopcam, ničoha lidarskaha ŭ im nie było — spakojny, flehmatyk.
U paraŭnańni z Paršynym Ananienka razumniejšy dy miakčejšy. Amal usiu karjeru, z 1999-ha, pracuje ŭ strukturach HUBAZa.
Jak źmienicca praca HUBAZiKa pry im — nie viedaju, naŭrad ci mocna, moža być, pierastanuć bić pa hałavie, buduć tolki pa nyrkach», — takuju charaktarystyku daŭ kaleha Ananienki.
«Inšymi kandydatami na pasadu byli Biedunkievič i Kovač. Pieraškodaj dla karjernaha rostu Biedunkieviča stała toje, što jaho padnačalenym byli padpałkoŭnik Stanisłaŭ Łupanosaŭ, jaki padtrymaŭ ruch za svabodnyja vybary, a taksama toj «hieroj», jaki śpior hrošy ź siejfa HUBAZa i ŭciok u Rumyniju. Nu i inšych plam chapała.
Kovača ž niekatoryja naviersie ličyli źviazanym ź biznesam mažoram, jakomu niebiaśpiečna davać uładu.
U vyniku vybrali Ananienku. Da 2020-ha kiepskaha pra jaho nie kazali, čałaviek uvieś čas pracavaŭ pa linii karupcyi, maje zvyčajnyja čałaviečyja słabaści — amatar byŭ jeździć u Litvu na zakupy», — apisvaje jaho były kaleha.
Žonka Ananienki, Iryna Brazoŭskaja, milicyjanier, najvyšejšaja jaje pasada — načalnica štaba Leninskaha RUUS.
Rodny brat Ananienki taksama pracuje ŭ milicyi.
«Naša Niva» nie viedaje, ci adčuvaje siabie Ananienka biełarusam ci ruskim. Jahony baćka — funkcyjanier aficyjnych prafsajuzaŭ, rasijanin Valeryj Ananienka.
Baćka naradziŭsia na Branščynie, tam ža vučyŭsia, pracavaŭ na stancyjach maskoŭskaj čyhunki. U Biełaruś trapiŭ, atrymaŭšy raźmierkavańnie ŭ Aršanski rajon. U kancy 1980-ch skončyŭ Vyšejšuju škołu prafsajuznaha ruchu i Akademiju pracy i sacyjalnych adnosinaŭ u Maskvie, ale potym viarnuŭsia ŭ Minsk.
Skłaści niekatoraje ŭjaŭleńnie pra Andreja Ananienku možna, pasłuchaŭšy jaho razvahi na jutubie — padčas adnoj z pramych linij toj paddaŭsia na pravakacyju błohiera Pavuka i niejki čas adkazvaŭ na pytańni.
«Jaho zabili»? — cynična pierapytaŭ Ananienka pra Bandarenku.
«Ciažka skazać, kali b tam byli niejkija parušeńni, pravodziłasia b pravierka, ciažka skazać», — tak jon adkazaŭ na pytańnie ab zakonnaści znachodžańnia aŭtamata Kałašnikava ŭ rukach Mikałaja Łukašenki.
«U jakim kantekście vy źbirajeciesia heta havaryć? Jość łozunh «Za kvitniejučuju Biełaruś», — razvažaŭ jon pra zakonnaść vymaŭleńnia «Žyvie Biełaruś» na vulicy ŭ Minsku i prapanoŭvaŭ prajści ŭ majcy z hetym łozunham pa vulicy, kab dakładna pahladzieć, što budzie.
«Apazicyjanierami my nie zajmajemsia. U nas svabodnaja demakratyčnaja kraina. Kali pahladzicie, što tam [u Jeŭropie] robicca, što tut, to vy jašče pavinny skazać ščyry dziakuj», — reziumavaŭ jon rabotu HUBAZiKa.
Čytajcie taksama: HUBAZiK časova zastaŭsia biez načalnika, Paršyna pieraviali ŭ inšy departamient kašmaryć siłavikoŭ
