«U momant rodaŭ navat akušerka aniamieła, ubačyŭšy, što niemaŭlaty majuć dva roznyja kolery skury»
«Uvieś čas pytajucca, ci aboje jany maje dzieci, — kaža ščaślivaja matula. Ale jana ŭžo pryzvyčaiłasia da takich pytańniaŭ. Zhadvajučy čas, kali joj pakazali novanarodžanych paśla rodaŭ, Šantel kaža: «Heta byŭ šok. Tady ja padumała, što ŭ mianie dvoje sapraŭdy ŭnikalnych dziaciej».
Zatym dadaje: «Ludzi časta zapytvajuć: «Ty ŭpeŭniena, što aboje tvaje i što ŭ špitali nie było niejkaj pamyłki?»».
Što kažuć piedyjatry
Vypadak z Ajonam i Aziraj — nie adziny. Imaviernaść taho, što mižrasavaja para budzie mieć dvajniat z roznym koleram skury, składaje 1 da 500. Dziadula Šantel — nihieryjec pa matčynaj linii, a baćka jaje dziaciej napałovu jamajec i napałovu šatłandziec.
Na dumku piedyjatraŭ, jakija sočać za dziećmi, roźnica ŭ kolerach pamiž imi budzie stanavicca ŭsio bolš i bolš prykmietnaj.
«Ja dumaju, što ich vałasy taksama buduć inšymi», — kaža miedsiastra. «U maleńkaj dziaŭčynki buduć hustyja i kučaravyja vałasy, u chłopčyka pramyja».
