Fota vykarystana ŭ jakaści ilustracyi
«Padobna na toje, jany nie ŭmiejuć karystacca leśvicaj i pastajanna ź jaje skočvajucca»
Maša žyvie ŭ Savieckim rajonie ŭ domie z dvuchpaviarchovymi kvaterami na apošnich pavierchach. Nie tak daŭno ŭ adnoj z takich kvater, prosta nad joj, adkryŭsia «chosteł».
— My žyviem pad dvuchuzroŭnievaj kvateraj. Doŭhi čas kvatera naležała adnamu minskamu zavodu i była słužbovaj. Bolšuju častku hoda jana pustavała, i tolki zredku tam źjaŭlalisia niejkija kamandzirovačnyja abo śpiecyjalisty, u jakich nie było svajho žylla. Da cišyni nad hałavoj my daŭno pryvykli i ličyli jaje zvyčajnaj spravaj. Turbavaŭ chiba što bałkon — u hetaj kvatery (darečy, adzinaj na ŭvieś dom) jon nie zašklony, i tamu paśla kožnaha vialikaha daždžu ŭsio vylivałasia da nas, utvarajučy łužyny i ćvil. Sioleta ŭ kvatery niečakana pačaŭsia ramont, a zatym tudy stali zanosić vialikuju kolkaść matracaŭ.
Akazałasia, što zavod pradaŭ kvateru viadomamu pradpryjemstvu chutkaha charčavańnia, i ciapier tam adkryłasia niešta typu chosteła dla supracoŭnikaŭ. Pieršy čas paśla zasialeńnia, viadoma, było vielmi šumna. U toj kvatery jość leśvica, jakaja viadzie na druhi ŭzrovień, i nam zdavałasia, što pastajalcy nie ŭmiejuć joju karystacca i ŭvieś čas ź jaje padajuć. Byli takija huki, byccam jany kulom ź jaje skočvajucca. Chtości z susiedziaŭ navat vyklikaŭ milicyju na šum. Paśla taho vypadku, darečy, stała cišej.
A hałaŭny bol Aliny, jakaja žyvie na bulvary Šaŭčenki, heta — charčovaja krama na pieršym paviersie piacipaviarchovika:
— Kožnuju ranicu ŭsie žychary našaha doma pračynajucca ad piakielnych hukaŭ i hrukatu. Kab vy razumieli — huk staić taki, byccam tam adrazu 10 šaroŭ dla boŭlinha kidajuć, i ŭsie jany družna padajuć i kociacca. Takim čynam u kramie, mabyć, adbyvajecca pryjom tavaraŭ. Da spakojnaha snu žycharoŭ navakolnych damoŭ nikomu, naturalna, niama nijakaj spravy.
Fota vykarystana ŭ jakaści ilustracyi
«Naš dvor staŭ biaspłatnaj parkoŭkaj dla ŭsich, chto pryjazdžaje na vakzał»
Juliju turbuje žudasnaja situacyja z parkoŭkaj u dvary nasuprać HC «Halilea» — heta kvartał vulic Uljanaŭskaj, Babrujskaj i Śviardłova:
— Sprava ŭ tym, što naš dvor staŭ biaspłatnaj parkoŭkaj dla ŭsich, chto pryjazdžaje na čyhunačny abo aŭtavakzał, a taksama ŭ handlovy centr «Halilea». Pryznacca, va ŭsich žycharoŭ užo nakipieła. Tut i tak pastajanna parkavalisia ŭsie zapar, a ciapier prablema jašče i pahoršyłasia tym, što ŭsie susiednija dvary zakryli šłahbaŭmami, a hety dvor − adziny ŭ akruzie zastaŭsia adkrytym. Ja razumieju, što parkoŭka kala vakzałaŭ płatnaja, ale i zrazumiejcie žycharoŭ — jak žyć, kali ŭ dvor pastajanna zajazdžajuć i vyjazdžajuć čužyja aŭtamabili. Patok. Zaraz my hrukajemsia va ŭsie instancyi, ab našym dvary ŭžo zdymali siužet dla telebačańnia, mahčyma, prablemu ŭsio ž atrymajecca vyrašyć.
«Z-za matacyklistaŭ na son zastajecca dźvie hadziny»
Fota vykarystana ŭ jakaści ilustracyi
Alaksandr žyvie na vulicy Kulman − nasuprać Kamaroŭskaha rynku i znakamitych na ŭvieś horad «šaŭrmičnych»:
— Uviečary pad voknami — kuča matacykłaŭ, i kožny kiroŭca ličyć svaim abaviazkam paravieć matoram i na maksimum vykrucić muzyku (asabliva na takich vialikich matacykłach, jakija śvieciacca jak navahodniaja jołka).
Matacyklisty raźjazdžajucca da 4 ranicy, a ŭžo z 6 pačynajecca mituśnia pradaŭcoŭ z rynku, jakija na kalaskach pa tratuary voziać pradukty na rynak. A pra aŭtamabilnyja hudki ŭ 5 ranicy, tamu što chtości kahości nie prapuskaje ci prosta nie spadabaŭsia, ja naohuł maŭču…
U vyniku, huki z vulicy nie spyniajucca kruhłyja sutki, z adkrytymi voknami spać u pryncypie niemahčyma ni ŭ jaki čas hoda! Uzimku jašče ničoha, a ŭ śpiakotu ratujemsia tolki vientylatarami.
Viedaju, što žychary navat źviartalisia ŭ administracyju rajona, ale ničoha nichto zrabić z «Miražom» i inšymi šaŭrmičnymi nie moža. Maŭlaŭ, jany znachodziacca ŭ niežyłym budynku, i abmiežavać čas ich pracy nichto nie maje prava. Z matacyklistami baraćba taksama prachodzić biezvynikova. Praśpiektu Niezaležnaści, dzie niadaŭna abmiežavali ich ruch, pašancavała. Ale ŭ nas nie praśpiekt.
My spadziavalisia, što vulicu zakryjuć na skrazny prajezd ad Kujbyšava da Jakuba Kołasa. Niejak heta navat anansavałasia. Ale chutčej za ŭsio, hetaha ŭžo nie budzie, tamu što litaralna miesiac tamu tam źmianili arhanizacyju ruchu, kab pamienšyć trafik pa vulicy.
«Susiedka kaža, što maje na kureńnie «ŭ fortku» poŭnaje prava. A dzie majo prava dychać śviežym pavietram?»
Prablema Siarhieja − nie ŭ kafe abo kramie, a ŭ susiedziach, jakija kurać u adkrytyja vokny:
— Jak tolki jany pačynajuć hety praces, moj pakoj adrazu ž napaŭniajecca hetym smurodam i mnie davodzicca začyniać akno. Ja zdymaju žyllo ŭ staroj chruščoŭcy. Vientylacyja tut — nijakaja. Uletku pry zakrytych voknach pamiaškańnie pieratvarajecca abo ŭ duchoŭku, ci prosta ŭ dušnuju kamieru biez kisłarodu. Tamu prosta začyniacca — nie varyjant
Razmovy taksama nie dapamahajuć: susiedu źnizu naohuł plavać na inšych ludziej, susiedka ź placoŭki apieruje tym, što maje na kureńnie «ŭ fortku» poŭnaje prava. Voś tolki, dzie majo prava dychać śviežym pavietram?
Susiedcy ja prapanoŭvaŭ vychodzić na dvor i na łavačcy kuryć sabie na zdaroŭje (usio ž taki leta ciapier). Ničoha nie źmianiłasia.
Voś i pytańnie — jak z hetym zmahacca? Bo kurać jany časam kožnyja paŭhadziny, a to i čaściej. Pa zakonie ničoha im pradjavić nielha, pačynać vajnu taksama nie varta. Śvinskaje staŭleńnie da navakolnych źmianić niezrazumieła jak. Moža być, kamuści atrymałasia vyrašyć hetuju prablemu? Abo adziny varyjant — heta źjechać?
Fota vykarystana ŭ jakaści ilustracyi
