Čały paprasiŭ Cichanoŭskuju raspavieści historyju, jakuju jamu raspavioŭ znajomy, jak na adnoj z sustreč Zialenski «ledź nie biehaŭ» ad Śviatłany Hieorhijeŭny.
Cichanoŭskaja skazała, što razumieła Zialenskaha, što čałaviek nie choča aficyjna ź joj sustrakacca, tamu što, vidać, dla jaho byli ryzyki, «napeŭna, užo tady byli niejkija pieradumovy, što vajennyja dziejańni mohuć pačacca».
Ale joj było vielmi važna na hetym ahulnym mierapryjemstvie padyści i padziakavać.
«Ja viedała, kolki biełarusaŭ zjechała va Ukrainu i što ich pryniali z raspaściortymi abdymkami, i mnie było važna padyści i skazać: «Dziakuj za dapamohu biełarusam». Ja skazała, što mnie nie patrebna fatahrafija, prosta vialiki vam dziakuj. I ŭsio. I pajšła. Nie toje, kab jon prama biehaŭ ad mianie. Ja jaho razumieła. Ja za im nie haniałasia».
Siarhiej Čały adkazaŭ, što ciapier dumaje nad hetym «chitrym pieraklučeńniem rehistraŭ» z maralnaha — «my viadziem baraćbu suśvietnaha dabra z suśvietnym złom, usie nam pavinny dapamahać» na «reał palityk».
I jon raspavioŭ svoj łajfchak na maral i reał palityk.
Va ŭkraincaŭ jość takoje lubimaje pytańnie — łakmusavaja papierka, jakaja raspaviadaje pra surazmoŭcu ‒ čałaviek adkazvaje ŭ rečyščy reał palityk, uzvažvańnia vydatkaŭ abo jon adkazvaje pa kaštoŭnaściam.
«Ukraincy pytajucca: čyj Krym? I, viadoma, možna adkazać, što jon ukrainski, i dadać niešta nakštałt, ale my razumiejem, chto jaho kantraluje, pa fakcie jon rasijski i h. d.
U mianie jość absalutna lustranoje pytańnie dla ŭkraincaŭ: chto prezident Biełarusi?
Čamu ja dva hetyja pytańni staŭlu pobač? Tamu što jany pra adno i toje ž», — skazaŭ Čały.
