U svaim vystupleńni Zialenski adznačyŭ, što z Ukrainaj ciapier viaduć vajnu na ŭsich frantach — nie tolki na čysta vajskovym, ale i na ekanamičnym, i na infarmacyjnym. Ale Ukraina ciapier mocnaja jak nikoli i zdoleje ŭsim pahrozam dać rady.
Jak prykład pryviedzienaja pandemija karanavirusa, jakaja pryjšła niespadziavana, ale joj nibyta efiektyŭna, zhurtavaŭšysia, zmahli dać rady. U toj ža čas rasijskaja vajennaja pahroza - nie nieviadomy vorah, jana čakanaja i ŭkrainskija słužby dobra viedajuć, dzie i kolki čaho skancentravana na miežach. I ŭvohule stan armii nie toj, što byŭ kaliści.
Razam z armijaj dobra pracuje i dypłamatyja. Udałosia zdabyć dziejsnuju padtrymku zachodniaha śvietu, pierakanać partnioraŭ, što ad ukraincaŭ i ich armii ciapier zaležyć biaśpieka ŭsioj Jeŭropy. Mnohija viadučyja palityki śvietu ŭ Ukrainie ŭžo pabyvali hetymi dniami, a mnohija źbirajucca naviedać najbližejšym časam.
«Nas pałochajuć vialikaj vajnoj i ŭ čarhovy raz pryznačajuć datu vajennaha ŭvarvańnia. Heta ŭžo nie pieršy raz. Ale naša dziaržava siońnia mocnaja, jak nikoli.
My imkniomsia da miru i chočam vyrašać usie pytańni vyklučna šlacham pieramoŭ. I Danbas, i Krym viernucca ŭ Ukrainu. Vyklučna dypłamatyčnym šlacham. My nie zamachvajemsia na čužoje, ale i svajho nie addamo. My majem vydatnaje vojska. Našy chłopcy majuć unikalny bajavy dośvied i sučasnuju zbroju. Heta ŭžo ŭ razy bolš mocnaja armija, čym vosiem hadoŭ tamu».
Asablivuju ŭvahu Zialenski źviarnuŭ na tych, chto ŭ hetyja ciažkija časy spałochaŭsia ciažkaściaŭ i pakinuŭ krainu. Na ŭvazie jon mieŭ vidavočna aliharchaŭ i biznesmienaŭ, pra vylet jakich u Jeŭropu čartarnymi rejsami i pryvatnymi samalotami pišuć apošnija dni. Zialenski, źviartajučysia da ich, zaklikaŭ ich viarnucca ŭ krainu ciaham 24 hadzin i stać plačo da plača z ukrainskim narodam. Maŭlaŭ, vaša siła — nie ŭ hrašach i samalotach, a ŭ hramadzianskaj pazicyi. I hetyja ludzi musiać dakazać, što Ukraina dla ich baćkaŭščyna, a nie placoŭka dla zarablańnia hrošaj.
Asobna jon taksama źviarnuŭsia da žurnalistaŭ, zaklikaŭšy ich pracavać na Ukrainu, a nie na tych, chto ŭciok.
«Nam kažuć, što 16 lutaha stanie dniom napadu. My zrobim jaho Dniom jadnańnia. Adpaviedny ŭkaz užo padpisany. U hety dzień my vyviesim nacyjanalnyja ściahi, nadzieniem sinie-žoŭtyja stužki i pakažam usiamu śvietu naša adzinstva.
U nas adno vialikaje jeŭrapiejskaje imknieńnie. My chočam svabody i hatovyja za jaje zmahacca. My ŭsie chočam žyć ščaśliva, a ščaście lubić mocnych. My nikoli nie ŭmieli zdavacca i nie źbirajemsia hetamu vučycca.
Lubicie Ukrainu! My spakojnyja! My mocnyja! My razam!»
