- Absiahi Vialikaha Kniastva z taboju,
Kudy b ty ni jechaŭ, kudy b ni išoŭ.
Kamieńnie i travy tvajoju kryvioju
Akrepleny ŭ bitvach na vieki viakoŭ,
Dzie budzie kraina, jakuju nie mroiš,
Bo kniastva navokał žyvie jak žyło,
A ŭ kniastva paety svaje i hieroi,
i vieličy kniaskaj, jak srebra, śviatło…
- Ciapier apiakuješ ty Chramy, klaštary,
I ŭ sercy Jeŭropy i Mir, i Niaśviž
Kvitniejuć, jak zory, što vyjšli z-za chmary.
Na zory ŭ niabiosach spakojna hladziš
I dumaješ dumu, i šepčyš malitvu
Za hetu ziamlu, na jakoj ty žyvieš
I tut, jak spatrebicca, pojdzieš na bitvu
Za rodny prastor, što nie viedaje miež,
Bo viedać nie chočaš dušoju i sercam
Ty miežaŭ, jakija niavolać dušu…
- I syplecca śnieh, byccam nieba irviecca,
Dzie viečnaść rychtujecca słuchać imšu
Pa Kniastvu vialikim, što ŭsio-tki źnikaje
I źniknie, ale zastaniešsia ŭ im ty,
Samotny, jak śviečka tvaja załataja,
Što śviecicca razam z taboj praz hady…
0
0
0
0
0
0
