Šepieleŭ paprasiŭ prabačeńnia ŭ padpisčykaŭ za doŭhaje maŭčańnie i patłumačyŭ, što, pakul jon byŭ u Biełarusi, «ad usiaho ŭbačanaha i pačutaha tam» u jaho nie było emacyjnych sił na storys.
«Padobna, usia taja infarmacyja, jakaja dalataje da tych, chto, naprykład, jak ja, žyvie ŭ Maskvie, ab tym, što adbyvajecca ŭ Biełarusi, — heta prosta viaršynia ajśbierha. I ŭ rečaisnaści ŭsio składaniej, strašniej, ciažej», — skazaŭ televiadučy.
Jon dadaŭ, što źjazdžaje ź Biełarusi ź ciažkim sercam. «Žorstka, prosta katastrofa, pa-inšamu apisać toje, što adbyvajecca ŭ Minsku, ja ciapier nie mahu», — skazaŭ na zakančeńnie Šepieleŭ.
«Minsk byŭ dla mianie jak sieryjał «Siabry». Tam zastavalisia maje blizkija siabry junactva. Samyja ščaślivyja hady žyćcia ja pravioŭ ź im. I navat źjechaŭšy, ja zaŭsiody viedaŭ — jany tam. Varta tolki pryjechać. Ciapier niama. Šaściora ŭ emihracyi. Vymušanaj. Źjechała, źbiehła, schavałasia za miažoj usio najbližejšaje koła maich ludziej. Sieryjał skončyŭsia», — napisaŭ viadučy.
