I choć vyrak byŭ vyniesieny, na Akreścina Kazłoŭ pakul nie adpraviŭsia. Palityk adkazaŭ na niekalki pytańniaŭ «NN».
Mikałaj Kazłoŭ. Fota Nadziei Bužan.
«Naša Niva»: Jak dumajecie, čamu vas nie pasadzili adrazu?
Mikałaj Kazłoŭ: Ja nie viedaju, ščyra. Ci ŭ ich zadača pasadzić u samy niepadychodziačy momant, ci što. Mnie ciažka skazać. Mnie zdajecca, i sudździa da kanca siabie nie vielmi ŭpeŭniena adčuvaje ŭ pryniaćci rašeńnia. U mianie i takaja dumka praskokvała ŭ hałavie. Ja nie asabliva chaču pra heta dumać, bo mnie ŭsio adno. Niachaj zabaŭlajucca, pakul u ich jość čas — u mianie takaja pazicyja.
«NN»: Učora ŭładnyja telehram-pamyjnicy pisali, što vam mohuć jašče dadać dva razy pa piatnaccać sutak.
MK: Chaj pišuć, što zaŭhodna. U mianie byli situacyi, kali zatrymlivali prosta na vulicy, abvinavačvali ŭ drobnym chulihanstvie i adpraŭlali na sutki. Što tyčycca [pamyjnic], to mnie zdajecca heta nakiravana na toje, kab ludzi bajalisia nie davać padpisku ab nierazhałošvańni. A ja liču, što padpisvać nielha. Asabliva ŭ takoj situacyi, kali my razumiejem, što sprava sfabrykavanaja. I jany nie vykonvajuć svaich abaviazkaŭ jak pravaachoŭniki i śledčyja, a abmiažoŭvajuć infarmacyju ŭsialakimi padpiskami. Heta ich sposab abarony — abkłaścisia padpiskami. Ale heta ŭsio kalif na hadzinu, nie moža nie nastupić času, kali kožnamu pryjdziecca adkazać za ździejśnienaje.
«NN»: Moža, vas tak da emihracyi padšturchoŭvajuć? Voś nie pasadzili, chočuć, kab vy chutčej manatki sabrali i źjechali z krainy?
MK: Ja nie viedaju, što ŭ ich mazaičnych hałovach. Ja nikudy nie źbirajusia źjazdžać, niachaj nie łomiać sabie hałovy. Ja ŭ svaim pravie, ja ŭ svajoj krainie, ničoha nie parušaju. Z čaho b mnie źjazdžać?
«NN»: Žyvučy ŭ Biełarusi, zajmacca palitykaj siońnia realna?
MK: Heta ciažka, ale realna. Mahčyma, palityka atrymlivajecca nie vielmi publičnaj, mahčymaści vielmi skukožanyja. Tym nie mienš, kožny pavinien rabić, što moža. Nazavicie heta palitykaj, pratestam, burčańniem na vulicach, jak zaŭhodna. Ale kožny pavinien rabić, što moža.
My žyviom va ŭmovach akupacyi i my pavinny zmahacca za svaju svabodu. Kali heta nie adbudziecca, to ŭvieś hety absurd, pravavoje biasčynstva, sadyzm, zabojstvy buduć praciahvacca. Ad hetaha vielmi ciažka admovicca.
«NN»: Što dumajecie pra pajezdku Łukašenki ŭ Rasiju?
MK: Mnie zdajecca, što rychtujecca zdača niezaležnaści. I my da hetaha pavinny być hatovyja. Treba adstojvać svaje ideały, intaresy, dabrabyt, u kožnaha jość, što hublać. Akupanty mohuć zabrać ułasnaść, svabodu, dzicia, što zaŭhodna. My pavinny supraciŭlacca hetamu. Usio astatniaje — druhasna. Jak čałaviek, jaki mieŭ dačynieńnie da pravaachoŭnych orhanaŭ, ja skažu, što važna źbirać fakty, nabracca ciarpieńnia i ŭrešcie rešt kožny atrymaje toje, čaho zasłuhoŭvaje. Kožny złačynca paŭstanie pierad sudom.
«NN»: AHP niejak budzie ŭdzielničać u padavańni zajaŭki na praviadzieńnia Dnia Voli?
MK: Naŭrad ci. Paŭstaje maralny vybar — my ž nie možam prosta tak zajaŭku ŭ Minharvykankam zanieści, my pavinny zaklučyć pahadnieńnie ź milicyjaj. Ja nie hatovy ŭbačyć Bałabu, skazać jamu: «Ty voś pamardavaŭ usich, a ciapier my tabie zapłacim». Ja nie mahu stavicca da ich jak da pravaachoŭnych orhanaŭ, u mianie nie atrymlivajecca.
«NN»: Bieł-čyrvona-bieły ściah u vyniku zabaroniać ci nie?
MK: Ja nie viedaju, što ŭ ich u hałovach. Navat u hetym pravavym absurdzie ja nie dumaŭ, što mianie asudziać na 15 sutak za majo zakonnaje prava. Kaniečnie, mohuć zabaranić, jakija pytańni? Druhaja sprava, što jon de-fakta byŭ zabaronieny i raniej. Jany padymajuć staŭki, pravakujuć ludziej na niejkuju rašučuju reakcyju.
«NN»: Ź pierarehistracyjami partyj AHP zhubić aficyjny status ci nie?
MK: Kaniečnie. Šancaŭ na toje, što niejkija apazicyjnyja partyi pakinuć, amal niama. Ciapier adbyvajecca najezd pa ŭsich abłaściach biez vyklučeńniaŭ. U tym liku začyščajuć i tak začyščanaje palityčnaje pole. Ja zaklikaju ludziej ustupać u AHP, dałučajciesia.
«NN»: Łankin i Vaskrasienski buduć aficyjnaj apazicyjaj.
MK: Ja navat nie chaču pra ich havaryć, tut niama pradmietu dla razmovy.
