Toje, što Źmicier Vajciuškievič lohka znachodzić šlach da žanočaha serca, viadoma daŭno. 8 Sakavika śpiavak upeŭniena prahulaŭsia znajomaj ściažynaj. Niby ružy, ščodra kidaŭ Źmicier svaje pieśni ŭ vialiku zalu KZ «Minsk». Taja adkazvała žarsnaj udziačnaściu - tolki prysłuchajciesia, ź jakim eratyzmam reahujuć fanatki na samyja pieršyja akordy:
Novuju pieśniu «Daminika» Źmicier zaśpiavaŭ razam z efiektnaj maładoj błandynkaj, što było dosyć ryzykoŭnym chodam. Poŭnaja zala fanatak mahła i pryreŭnavać. Ale, zdajecca, jamu heta syšło z ruk:
Aleś Kamocki zaśpiavaŭ dušeŭnuju pieśniu - akurat «Z baćkoŭskaj kružełki»:
Kanceptualna ładnuju častku kancertu Źmicier Vajciuškievič zbudavaŭ, nibyta kalektyŭny pachod u łaźniu. Pieśni byli adpaviednyja - naprykład, chulihanski šansončyk na słovy Hienadzia Buraŭkina dy Ryhora Baradulina pra «čuvichu klovuju»:
Łaźnia prymušaje zadumvacca nad ekzistencyjnymi pytańniami. «Pić ci nie pić?» — pa-hamletaŭsku zapytvajucca ŭ hetaj pieśni Źmicier Vajciuškievič i Ŭładzimir Kurjan, hałoŭny kapielmajstar Kupałaŭskaha teatru:
Hienadź Buraŭkin raspavioŭ fiłasofskuju prypavieść pra toje, čym niebiaśpiečnaje znachodžańnie na terytoryi Afryki bieź viedańnia rodnaj biełaruskaj movy:
Akramia ŭsiaho inšaha, Źmicier dasłaŭ admysłovaje muzyčnaje pryvitańnie Franaku Viačorku, a taksama paraŭnaŭ siabie z Ełtanam Džonam, a Darafiejevu — z Madonnaj:
Tužlivaje nastalžy na vieršy Uładzimira Niaklajeva:
