Ministerstva zamiežnych spraŭ Biełarusi sumiesna z Nacyjanalnym mastackim muziejem płanujuć pravieści ŭ Minsku vystaŭku znakamitaha biełaruskaha mastaka Barysa Zaborava.
Ab hetym paviedamiŭ kiraŭnik biełaruskaha źniešniepalityčnaha viedamstva Siarhiej Martynaŭ u aŭtorak na aficyjnaj cyrymonii pieradačy karciny Barysa Zaborava «Humno» Nacyjanalnamu mastackamu muzieju. Adzin z samych viadomych u śviecie mastakoŭ, naš ziamlak Barys Zaboraŭ, jaki žyvie ŭ Paryžy, asabista pryjechaŭ u Minsk, kab udzielničać u mierapryjemstvie. Heta jaho treci pryjezd u Biełaruś za 28 hadoŭ žyćcia ŭ Francyi.
Siarhiej Martynaŭ padkreśliŭ, što siońniašniaja cyrymonija važnaja z punktu hledžańnia viartańnia imia mastaka na radzimu.
Barysa Zaborava viedajuć va ŭsim śviecie, jaho raboty ekspanujucca ŭ lepšych muziejach śvietu. Siońnia jaho novaja karcina nabyła svoj dom u biełaruskaj skarbnicy mastactvaŭ.
Ministr kultury Biełarusi Uładzimir Maćviajčuk skazaŭ, što heta padzieja maje vialikaje značeńnie dla kulturnaha žyćcia krainy. U Nacyjanalnym mastackim muziei Biełarusi zachoŭvajucca raboty Barysa Zaborava rańniaha pieryjadu jaho tvorčaści, a heta — pieršy tvor paryžskaha pieryjadu.
Barys Zaboraŭ padkreśliŭ na cyrymonii:
«Ja rady viartańniu ŭ Biełaruś, heta — maja radzima.Chaču być dakładnym u adkazie na pytańnie: jakim mastakom ja siabie adčuvaju? Adnaznačna adkazać nielha. Ja vučyŭsia ŭ Leninhradzie, Maskvie, i Rasija za apošnija 15 hadoŭ prajaviła ŭ adnosinach da mianie i majoj raboty ŭražalnuju ŭvahu. Heta ŭ Rasii prajšli maje vystaŭki — u Muziei vyjaŭlenčych mastactvaŭ imia Puškina, Traćciakoŭskaj halerei, u Ruskim muziei. U kalekcyjach hetych muziejaŭ zachoŭvajucca maje raboty, jak i ŭ Archanhielskim, muziei Dastajeŭskaha, Muziei historyi Sankt‑Pieciarburha. Ja pa pravu liču Rasiju svajoj druhoj radzimaj. 28 hadoŭ ja žyvu ŭ Francyi. Heta kraina pryniała mianie, niaprošanaha hościa, dapamahła mnie ŭ pieršyja ciažkija hady. Tut ja ažyćciaviŭ svaju maru, dziela jakoj pajechaŭ. Staŭ mastakom u tym sensie, jak mnie heta bačyłasia. Francyja siońnia dla mianie — treciaja radzima, jak stała takoj dla mnohich mastakoŭ, jakija pryjechali z roznych krain śvietu — Ispanii, Italii, Rasii, Biełarusi, Łacinskaj Amieryki, Japonii. Vidać, takoje ŭžo spryjalnaje pavietra ŭ hetaj krainie mastactva».
Mastak pryznaŭsia, što jamu zaŭsiody była blizkaja i simpatyčnaja ideja «čałavieka śvietu»: «Čałaviek svabodny, i kali jon pa tych abo inšych pryčynach vybiraje druhuju krainu dla žyćcia i dziejnaści — heta jaho nieadjemnaje prava. Ale čaho jon nie pavinien rabić — heta siačy svaje karani. Bo tolki z karanioŭ moža vyraści krona. Ja pierakanany ŭ hetym. I moj asabisty vopyt, dy i toj fakt, što ja siońnia tut znachodžusia, tamu paćviardžeńnie».
Žyvapisiec vykazaŭ słovy ŭdziačnaści Siarhieju Martynavu, dziakujučy jakomu realizavałasia siońniašniaje mierapryjemstva, a taksama ŭsim, chto na praciahu doŭhaha času dapamahaŭ rychtavać hetu sustreču.
Na mierapryjemstvie prysutničali pasły zamiežnych dziaržaŭ, mastaki, tvorčaja intelihiencyja, pradstaŭniki biełaruskich ministerstvaŭ i viedamstvaŭ.‑
