— Dla mianie heta było dziŭna, bo ja nie prynižaju ničyje honar i hodnaść, śpiavaju pra kachańnie. Pakul my ŭsio prypynili, mahčyma, pasprabujem arhanizavać tur jašče raz paźniej, dzieści ŭ kancy miesiaca. Abo ŭžo paśla leta.
— A što budziecie rabić?
— Dy ničoha, hetak ža padavacca. Moža, što źmienicca. Prosta my hod tamu jeździli ŭ tur, usio było vydatna, nijakich pytańniaŭ.
Bakiej raskazvaje, što hady try tamu ŭ intervju žartam nazvaŭ svoj styl «narka-suicydalna-densavy miks». Voś i začapilisia.
— U Breście apieryravali hetym: «Kali vy nie prybiarecie ŭ internecie toje zhadvańnie, dazvołu nie budzie». Ale ničoha narka-suicydalnaha ŭ maich pieśniach niama. Ja akuratna padychodžu da svaich tekstaŭ, bo viedaju, što mianie słuchajuć i tyja, kamu niama 18.
Niekatoryja radki z trekaŭ, praŭda, naŭrad ci dla niepaŭnaletniaj aŭdytoryi.
«Naŝupaj jajca, nie načinaj
Nyť, čto ničieho nie sdiełať
V poiskach siebia popałsia v klitor
Viečnych nikčiemnych zatmienij», — začytvaje repier u treku Sound.
Uładzisłaŭ nie razumieje, jak možna acanić čyjści mastacki ŭzrovień: «Heta nie pravilna, što niejkaja kamisija, vybiraje, što słuchać ludziam, a što nie».
— Moža, admovili tamu, što ja repier? Niadaŭna byli zabarony kancertaŭ repieraŭ, i, napeŭna, na hetym fonie ŭ ministerstvie vyrašyli, što takija zajaŭki na tur adrazu možna nie razhladać.
— Nie biantežyć, što Kirkoravu i Viktaru Kalinie dazvalajuć hastralavać, a vam nie?
— Nu, Kirkoraŭ i hetyja rabiaty z šou-biźniesu, napeŭna, užo stałyja narodnyja artysty i ŭ ich vysoki mastacki ŭzrovień.
