Maryja Hajdukievič, trenierka pa jozie. Fota yogaplace.by
Namieśnik staršyni Libieralna-demakratyčnaj partyi Biełarusi Aleh Hajdukievič u prahramie «Tok» raskazaŭ svaju historyju kachańnia, a taksama patłumačyŭ, jak biznes-pośpiechi žonki prymusili jaho źmianić pohlady.
— Što tyčycca majoj žonki, tut naohuł cikava. Ja, kali paznajomiŭsia, nie viedaŭ, chto jaje baćka.
Jaje baćkam akazaŭsia Valancin Michajłavič Šuchno. Heta čałaviek, jaki stajaŭ la vytokaŭ abarotu kaštoŭnych papier našaj krainy. Byŭ staršynioj Kamiteta pa kaštoŭnych papierach pry Saviecie ministraŭ — heta ŭzrovień ministra praktyčna. Dastatkova viadomy čałaviek, jaki pracavaŭ z usimi bankami i viedaŭ usich dyrektaraŭ bankaŭ.
Ja hetaha nie viedaŭ, kali paznajomiŭsia. A paznajomiŭsia na dyskatecy. I ažaniŭsia vypadkova. Jak vypadkova? Kachańnie, jano zaŭsiody prychodzić, kali jaho nie čakaješ.
Nijakaha žadańnia ažanicca ŭ mianie nie było naohuł. Nie ŭźnikała — i ŭsio. Ja žyŭ, mnie było 22-23-24. Žyŭ i žyŭ. Radavaŭsia žyćciu, sustrakaŭsia ź dziaŭčatami. Pracavaŭ, karjeru rabiŭ. Ja dumaŭ troški pra inšaje.
I paznajomiŭsia z žonkaj vypadkova na dyskatecy na «Medysan-kłab». Jana na miesiac pryjechała z Amieryki aformić dakumienty i nazaŭsiody źjechać tudy. Jana prapracavała ŭ Amierycy paŭtara hoda i prosta pryjechała ŭ Minsk. U jaje ŭžo ŭsio tam skłałasia ŭ Amierycy. Jana pryjechała pa mamu svaju. Jana aformiła dakumienty mamie, kab maci pajechała razam ź joj pracavać i tam zastacca žyć.
I vy ŭjaŭlajecie, čym usio skončyłasia? My paznajomilisia. Maci jejnaja źjechała praź miesiac, a my ažanilisia. Mama da hetaha času havoryć:
«Słuchaj, dačka, jak heta ty mianie tak spłaviła? Abiacała, što budziem žyć tam razam, a ciapier ja žyvu adna».
Jana pracuje tam u Amierycy, ciapier viartajecca žyć u Biełaruś. Da piensii tam pracavała, pracavała.
Maja žonka dziela mianie kinuła ŭsio: kinuła Amieryku, kinuła płany.
Kinuła hetyja ŭsie rečy i zastałasia sa mnoj. Za heta ja joj ŭdziačny.
Potym ja zrabiŭ pamyłku: ja joj skazaŭ nie pracavać. Naradziłasia pieršaje dzicia, potym naradziłasia druhoje, i ja ŭbačyŭ, što žančyna pavinna pracavać i raźvivacca. Baču, što joj ciažka. Maralna ciažka. Što jana choča niešta jašče.
Ja pryjšoŭ i skazaŭ: «Maš, rabi što chočaš. Zajmisia tym, što tabie pryjemna. Zajmisia tym, što daje tabie ščaście ŭ žyćci». I viedajecie što? Jana vybrała johu. Ja kazaŭ: «Jaki ź ciabie instruktar pa jozie? Ty ž bankir. Jakaja naohuł joha moža być? Kolki hetych studyj adkryta».
— A vy zajmajeciesia johaj?
— Nie. Adzin raz pryjšoŭ, usie ź mianie paśmiajalisia. Nie majo heta. Ja pryjšoŭ, upaŭ. Rablu, adrazu na bok valusia — žančyny śmiajucca. I što dalej adbyłosia? Ja nie vieryŭ. Ale dla siabie kažu: padabajecca — zajmajsia johaj. Jana kursy skončyła, jeździła ŭ Indyju. Ciapier jana vykładaje ŭ najlepšych studyjach Minska na Zybickaj i adkryła svaju studyju. Kali jana adkryvała svaju studyju, ja znoŭ kažu: «Adny straty buduć». Ale dobra, chočaš — adkryvaj. Voś tabie hrošy. I jana zrabiła jaje prybytkovaj, zarablaje hrošy, ja zadavoleny. Ja zadavoleny, što pavieryŭ u svaju žonku, u rešcie rešt. Moža być, nie da kanca vieryŭ, što ŭ jaje atrymajecca. Ale ja daŭ joj mahčymaść hetym zajmacca. Jana stała bolš ščaślivaj, stała bolš času ŭdzialać sabie. Heta taksama važna dla luboj žančyny, na moj pohlad. Ciapier ja heta razumieju.
I ŭžo svaim dzieciam ja nikoli nie budu kazać, kab žonka siadzieła doma ź dziećmi, a mužčyna pracavaŭ. Moža być, i takija siemji kamfortna siabie adčuvajuć. Ja nie suprać. Ale ŭsio-tki, kali žančyna adčuvaje, što joj treba raźvivacca, kali jana adčuvaje, što joj treba kudyści imknucca — chaj jana heta robić. Chaj robić i idzie napierad.
