Dzień dobry! Pryjemna było pahladzieć na śvisłackija krajavidy vačyma Vašych žurnalistaŭ. Jany chiba, na žal, nie pacikavilisia ŭ miascovych choć pra što-niebudź. Naprykład, pra toje, što siaredniaja škoła ŭ Śvisłačy maje ŭ najaŭnaści krajaznaŭčy muzej, jakomu sioleta spoŭniłasia 10 hadoŭ. Čaho ŭ našym muzei tolki ni ŭbačyš! Darečy, mienavita mnie (darujcie, ale heta adpaviadaje iścinie ) naležyć inicyjatyva nadańnia «Domu Jacko» statusa historyka-kulturnaj kaštoŭnaści. Heta adbyłasia narada jakraz u simbaličny dzień: 27.09.2005 - mižnarodny dzień turyzmu, pavodle pravasłaŭnaj tradycyi - Uźvižańnie Kryža Haspodniaha. Ja jakraz
siadzieła ŭ nastaŭnickaj, čakajučy vynikaŭ, a serca adbivała:
Śvisłač idzie
Słuchajcie, słuchajcie, słuchajcie ŭsie!
Śvisłač cichutka idzie pa rasie,
Nohi staŭlaje tryvała na hlebu,
Spadčynnym, sutnym, častuje ŭsich chlebam,
Poić ludziej vodaram pachkaje nivy,
Vieračy ŭ toje, što buduć ščaślivy.
Rekami čystymi vabić zdaloku,
Kab suzirali vakoł jasnym vokam:
Nieba i sonca,travy i kvietki,
Puščy, dubrovy, bałoty j paletki,
Kab šanavali zaŭždy pryhažość,
Pomniačy viečnaje: kožny z nas hość.
27.09.2005
A pra Zakon «Ab asabliva achoŭvajemych pryrodnych terytoryjach i abjektach» dzie ja tolki ni zhadvała. Naprykład, časopis «Mastactva»(№3, 2004). Šmat artykułaŭ u «Krajaznaŭčaj». Kolki hod zapar pracuju nad stvareńniem Centra ekalahičnaj estetyki ŭ v. Śvisłač. Zaraz pišam prajekt «Centar ekalahičnaj estetyki «Rahnieda». Darečy, jašče ŭ 1999 hodzie źviartałasia da HA «Biełaruskaje dobraachvotnaje tavarystva achovy pomnikaŭ historyi i kultury». To była prosta adpiska. Ale ja ŭpartaja i nadta lublu Śvisłač i Biełaruś! Čaho žadaju i ŭsim ludziam... Lubicie - i adkryjucca niezvyčajnyja skarby! Pośpiechaŭ u našaj ahulnaj spravie zachavańnia spadčyny i jaje pamnažeńnia dla naščadkaŭ!
Da sustrečy!
Z pavahaj i žadańniem supracoŭnictva,
