Ina Lebiedzieva.
— Ina Siarhiejeŭna, ja chacieŭ udakładnić šerah momantaŭ pa pačatku budaŭnictva abjekta prydarožnaha servisu na 51-m km MKAD. Nakolki mnie viadoma, vy mieli niepasrednaje dačynieńnie da hetaha abjekta. Jakim čynam pačałosia hetaje budaŭnictva ŭ 2007 hodzie? Ci byli atrymanyja ŭsie dakumienty na dazvoł?
— Z nahody dakumientaŭ na dazvoł: u mianie była praviedziena prezidenckaja pravierka, i pa dakumientach usio było zroblena pravilna. Paśla prezidenckaj pravierki, spadziajusia, ni ŭ kaho nie ŭźnikaje pytańniaŭ z nahody afarmleńnia, zakonnaści i hetak dalej, praŭda? Abo ŭ vas uźnikaje?
— Vy mahli b nazvać hienpadradčyka? Chto niepasredna ažyćciaŭlaŭ budaŭnictva?
— Navošta? Sens u čym? Navošta vy budziecie turbavać maich padradčykaŭ? Vy pytajciesia ŭ mianie. Dalej, kali łaska.
— Značyć, nie možacie adkazać?
— Nie, ja prosta nie chaču. Navošta? U budaŭnictvie taksama nie było nijakich parušeńniaŭ, bo za hetym naziraŭ technahlad. Źviarniciesia ŭ vykanaŭčyja orhany, jakija viali nahlad za abjektam.
— Vy možacie patłumačyć vybar samoha miesca raźmiaščeńnia vašaha abjekta? Čamu vy vyrašyli pabudavać abjekt mienavita la Kurapataŭ?
— Nie, nie kala Kurapataŭ, a kala zapraŭki. I heta całkam narmalnaje, vielmi pravilnaje raźmiaščeńnie: zapraŭka, čałaviek zajechaŭ, zapraviŭsia, pajeŭ, pajechaŭ dalej. A nie kala Kurapataŭ.
— Vy byli ŭ kursie padziej vakoł Kurapataŭ, źviazanych z abaronaj, pra toje, jak moładzievyja aktyvisty stanavilisia na abaronu miemaryjała padčas pašyreńnia MKAD?
— Ja viedaju, što pobač znachodziacca Kurapaty.
— Ja da taho, što dadzienaje ŭkładańnie było dosyć ryzykoŭnym…
— Vy viedajecie, ja b skazała, što heta jeŭrapiejski padychod, kali pobač z zapraŭkaj budujecca kafe. Prosta ŭžo potym heta ŭsio pieraviarnuli, moža być, jašče niejkija parušeńni byli, ja nie viedaju. Ale sam padychod zusim narmalny, i ja nie baču ŭ hetym ničoha drennaha, zrabić niešta dobraje dla ludziej — heta absalutna narmalna, pasadzić dreva, pabudavać dom, zrabić ludziej bolš ščaślivymi, što ŭ hetym drennaha? Nichto nie źbiraŭsia ładzić, jak ciapier pišuć, «śviaty na kostkach».
— Ci viedali vy na toj momant, što budaŭnictva viałosia ŭ achoŭnaj zonie?
— Na toj momant heta nie było achoŭnaj zonaj, moža być, potym jany pašyryli svaje terytaryjalnyja mahčymaści, tam była pustaja prastora. Na toj momant heta nie było achoŭnaj zonaj, usio było ŭzhodniena ź Ministerstvam kultury, usio było padpisana. Heta ŭsio možna pravieryć, heta nie tak ciažka. Było niekalki pasiadžeńniaŭ z hetaj nahody, prajekt uzhadniaŭsia. Nichto nie znajšoŭ u hetym ničoha drennaha.
— Ja vyvučaŭ dakumientacyju i vydadzienaje vam zaklučeńnie Ministerstva kultury z nahody eskiznaha rašeńnia ad 28.11.2005 h. № 01-05/587, adnym z patrabavańniaŭ jakoha było vyklučeńnie z prajekta ŭschodniaj častki abjekta z nasypnym vałam i zialonymi nasadžeńniami, jakaja ŭžo znachodziłasia niepasredna ŭ achoŭnaj zonie. Nakolki ja razumieju, vam było viadoma pra heta?
— Achoŭnaja zona była, ale budavaŭsia abjekt nie ŭ achoŭnaj zonie, a za 30 mietraŭ ad achoŭnaj zony (Nasamreč, pavodle pastanovy Minkulta ad 12.05.2004 h. №15, zachodniaja miaža hetaj zony na adlehłaści 120 m paŭtarała miažu miemaryjału, — to bok u jaje patraplała značnaja častka budoŭli. Zona rehulavanaj zabudovy išła dalej ad hetaj linii na zachad da ŭschodniaj miažy terytoryi AZS. — aŭt.).
— Vy kažacie, 30 mietraŭ?
— Tak.
— Ci byli vy znajomyja z uładalnikami kampanij «BiełRestInviest» i «Biełnovateks hrup», z Arkadziem Izrailevičam abo Leanidam Zajdesam?
— Nie, nijakich adnosin u mianie ź imi nie było. Ja navat ź imi nie znajomaja, nie kažučy ŭžo ab usich astatnich adnosinach. Vy naohuł telefanujcie, kab daviedacca što? (Lebiedzieva vidavočna razzłavałasia praz uzhadvańnie asnoŭnych fihurantaŭ rasśledavańniaŭ).
— Ja chacieŭ by, kab vy nazvali asnoŭnuju pryčynu spynieńnia budaŭnictva. Čamu vy vyrašyli pradać svoj biznes?
— (Doŭhaja paŭza.) Było admoŭlena… (Paŭza.) Bank admoviŭ u vydačy kredytu.
— Vy ŭ asnoŭnym zajmajeciesia piedahahičnaj dziejnaściu: u vas byŭ dziciačy kłub, vy arhanizoŭvali pieršuju škołu arhiencinskaha tanha ŭ Minsku. U mianie zakanamiernaje pytańnie: čamu vy vyrašyli pabudavać mienavita abjekt prydarožnaha servisu?
— Ja ž vam užo adkazała, ja imknusia rabić hety śviet lepšym, nakolki ja mahu ŭ svaim farmacie, prynieści ludziam radaść. Nie hadaść, a radaść, razumiejecie?
— A vy možacie prakamientavać užo 2009 hod, jakim čynam na vas vyjšli pradstaŭniki kampanii «BiełRestInviest»?
— Nie, vy viedajecie, voś heta dakładna nie budu kamientavać (Lebiedzieva dosyć rezka reahuje na davoli biaskryŭdnaje pytańnie.) Heta vam navošta?
— Heta značyć, pytańnie pa «BiełRestInvieście» vy nijak nie zmožacie prakamientavać?
— Nie, nu z vašaha boku zastałosia jašče pytańnie, za kolki vy pradali abjekt. Heta anałahičnaje pytańnie. A jano miažuje, vielmi navat miažuje na ŭzroŭni razumnaha, nierazumnaha i vielmi niavychavanaha.
— Hetaje pytańnie ja vam nie zadavaŭ, mianie cikavić, jakim čynam jany na vas vyjšli? Nakolki viadoma, hetaja firma źjaviłasia ŭ vieraśni 2009 hoda. I litaralna praz try miesiacy vykupiła ŭ vas prava arendy i abjekt.
— Čamu vy ŭ ich nie spytajecie? Ja davała abjavu ab prodažy, i što tut takoha?
— U mianie ŭźnikła ŭražańnie, što, mahčyma, vas vykarystoŭvali jak padstaŭnuju asobu. U mianie skłałasia takoje ŭražańnie pa ŭsich znojdzienych faktach. Jak vy možacie heta prakamientavać?
— Naohuł, mianie nichto nijak nie moža vykarystać. I ŭ tym liku, kali vy i dalej budziecie zadavać takija pytańni, ja paliču heta vykarystańniem.
— Ja zrazumieŭ. U mianie da vas apošniaje pytańnie: jakoje vaša staŭleńnie da kanfliktu vakoł hetaha kompleksu?
— Mnie na samaj spravie vielmi škada, što tak usio skazili, tak pierakrucili hety abjekt, i mižvoli navaročvajucca ślozy, kali ja ŭsio heta baču. Siudy ja ŭkłała dosyć šmat pracy, sił i času, strašenna mnoha času. Mnie vielmi škada. Hety abjekt nie pracuje, znachodzicca ŭ niejkim niezrazumiełym padviešanym stanie.
— A, moža być, vy prapanujecie jakija-niebudź kampramisnyja kroki, kab možna było niejak situacyju ŭrehulavać, kab kanflikt nie raźvivaŭsia, nie było mahčymaj eskałacyi?
— Dajcie ludziam prosta pracavać. Chaj jany robiać niešta dobraje dla ludziej, bo jany ničoha drennaha nie zrabili. Nichto na kaściach ničoha tam nie pabudavaŭ. Ja sama zajmałasia katłavanam, ja ŭsio heta bačyła, nijakich kostak tam nie było, nie treba ničoha prydumlać. Nie treba z muchi raździmać słana. U nas vielmi šmat damoŭ budujecca pobač z mohiłkami, i heta nijak nie abražaje ludziej, jakija tam pachavanyja.
— Razumiejecie, heta nie mohiłki, a centralnaje miesca ŭ Biełarusi, dzie pravodzilisia masavyja stalinskija represii.
— Tak, darečy, a čamu vy dumajecie, što heta kafe niejak paŭpłyvała b na naviedvańnie hetaha abjekta? Čałaviek, jaki siudy pryjdzie pakłaści kvietki, uspomnić pra svaich blizkich, čamu jamu nie zajści ŭ kafe? Što ŭ hetym drennaha? Zajści ŭ kafe — heta značyć napicca i patančyć, tak? A voś u mianie inšy pohlad na heta.
— Vy płanavali i pačynali budavać abjekt prydarožnaha servisu, a niepasredna «BiełRestInviest», jaki ŭ vas jaho vykupiŭ, całkam źmianiŭ prajekt, zrabiŭšy z abjekta prydarožnaha servisu ceły zabaŭlalny kompleks z łaźniaj, chatkami i hetak dalej. U 2012 hodzie Hienprakuraturaj było vyniesiena pradpisańnie pa ŭsich vyjaŭlenych parušeńniach z patrabavańniem ich likvidavać…
— Ja vam jašče raz kažu, mnie vielmi škada, mnie vielmi baluča, što ŭsio tak atrymałasia, a bo sama ideja pieršapačatkova była pravilnaj i dobraj. Byli narmalnyja pasłuhi dla ludziej: pryjechaŭ, zapraviŭsia, a niekatoryja zachočuć jašče i pajeści. Heta trasa, na jakoj musiać być roznyja vidy pasłuh, nie tolki zapraŭki. Na toj momant kafe prydarožnych było vielmi mała.
