Byvaj, moj piaty vahon
Takoha karotkaha ciahnika žyćcia!
Jašče adzin pierahon —
I ŭ šosty vahon pierajdu ja, usia
Ŭ niejkich śviściołkach,
harmonikach, z bubnam,
Zdajecca,
Dziciačym, u levaj ruce…
Pasažyry śpiać biesprabudna,
Chacia, napeŭna, nia ŭsie.
At! Siadu na pieršuju łavu,
Cichieńka pasiadžu.
Hrošy? Uvahu? Słavu
Šukaju? Ja nie skažu…
Moj pryčakany šosty,
Sonny ty moj vahon!
Chaču nie artystkaj — prostaj
Žančynaj prypaści iłbom
Da škła, i papravić chustku,
I na druhim baku,
U muža, znajści łustu
Sałodkaha kieksa. Ruku
Jaho, abchapiŭšy, jechać —
I hrecca, i na hrudziach
Zasnuć, niby niejčym recham,
Malitvaj usich badziah…
* * *
Štodzionna ŭ rubrycy «Litaratura» na sajcie NN — novyja tvory i minijatury. Čytajcie dla serca, čytajcie dla rozumu, čytajcie dla movy.
