Batucist Uładzisłaŭ Hančaroŭ zavajavaŭ adzin załaty miedal dla Biełarusi na Alimpijadzie ŭ Rya-de-Žanejra. Čempijon daŭ intervju vydańniu by.tribuna.com. Voś niekatoryja vytrymki ź jaho:
«Mnie padabajecca charaktar biełarusaŭ. My nie takija nachabnyja, jak ruskija. Pahladzicie navat na toje, jak rasiejcy pavodziać siabie na darohach.
U nas usio bolš pryjazna: paprosiš sastupić, ŭklučyš pavarotnik, padziakuješ — i ŭsio. Choć ja nie rablu vysnovaŭ ab nacyi pa niekalkich jaje pradstaŭnikach. Da prykładu, ja mieŭ znosiny z dvuma partuhalcami, ale na padstavie hetaha nie mahu durnoje kazać pra toje, što tam za narod.
— Ličycca, što žychary Uschodniaj Biełarusi blizkija pa mientalitetu z ruskimi. Zhodny?
— Nie, absalutna. Jakaja roźnica, u jakoj častcy Biełarusi ty žyvieš, kali kraina ŭ nas adna? Biełaruś zanadta maleńkaja, kab dzialić jaje na častki pa jakich-niebudź prykmietach. Kab dzialić, kraina pavinna być minimum maštabaŭ Rasii.
Niekatoryja ludzi nikoli nie čuli pra Biełaruś. U nas byŭ vypadak: zasialalisia ŭ hatel u Danii, i na riesepšn administratar niekalki razoŭ pierapytała, adkul my pryjechali i dzie znachodzicca naša dziaržava. Kali za miažoj mnie davodzicca raspaviadać pra Biełaruś, adrazu ŭspaminaju pra hieraizm u Vialikaj Ajčynnaj vajnie, časam nazyvaju imiony takich spartsmienaŭ jak Domračava», — skazaŭ Hančaroŭ.
