Ułady Hiermanii abviaścili pra ŭviadzieńnie pahraničnaha kantrolu z Aŭstryjaj na fonie taho, što tysiačy mihrantaŭ prybyli ŭ krainu ŭ apošnija dva dni, paviedamlajuć ŚMI.
Raniej ułady Miunchiena zajavili, što jany ledź dajuć rady napłyvu biežancaŭ i mihrantaŭ, jakija prybyli ŭ apošnija tydni ŭ horad z krain Blizkaha Uschodu i Afryki.
Bolš za 13 tysiač mihrantaŭ prybyli tolki ŭ Miunchien u subotu. Miž tym usio novyja hrupy ŭciekačoŭ pratočvajucca praź miežy Hrecyi. Siońnia kala 8500 čałaviek pierakročyli miažu Hrecyi i Makiedonii. Potym ich šlach lažyć praź Sierbiju ŭ Vienhryju. A dalej — pavarot na zachad. Jašče kala 10 000 čałaviek ź Vienhryi pierajšli ŭ Aŭstryju.
Jak paviedamlajuć niamieckija i aŭstryjskija haziety, pakul što miery pamiežnaha kantrolu ŭvodziacca tolki na miažy pamiž Bavaryjaj i Aŭstryjaj.
Aŭstryjskaja hazieta Kronen Zeitung paviedamiła, što bavarskaja palicyja raspačnie pravierku paśviedčańniaŭ asoby tych, chto prybyvaje ŭ krainu, dla vyjaŭleńnia padstaŭ dla atrymańnia statusu biežanca, ale pakul niezrazumieła, jak mienavita buduć pravodzicca takija pravierki.
Čakajecca, što da kanca hoda Hiermanija prymie 800 tysiač biežancaŭ.
TASS paviedamlaje, što Hiermanija pa inicyjatyvie fiederalnaha ŭrada časova spyniła čyhunačnyja kamunikacyi z Aŭstryjaj z-za prytoku biežancaŭ.
Pa słovach pradstaŭnika aŭstryjskaj kampanii, pakul nie jasna, ci budzie taksama prypynieny ruch ciahnikoŭ u zvarotnym napramku — z Hiermanii ŭ Aŭstryju, paviedamlaje Dw.de.
Raniej vice-kancler FRH Zihmar Habryel zajaviŭ, što Hiermanija ciapier «znachodzicca na miažy svaich mahčymaściaŭ». Pa słovach Habryela, havorka idzie nie pra kolkaść mihrantaŭ, a pra chutkaść, ź jakoj jany prybyvajuć.
U svaju čarhu aŭstryjskija ŚMI paviedamlajuć, što ŭrad Aŭstryi abviaściŭ pra sklikańnie ekstrannaha pasiadžeńnia paśla zajavy ŭładaŭ FRH pra namier uvieści kantrol na miažy.
Čechija i Słavaččyna pa-raniejšamu admaŭlajucca pryniać niejkuju kvotu ŭciekačoŭ. Nieprychilna da biežancaŭ nastrojenaja i Vienhryja. U hetych krainach hramadskaja dumka ličyć, što ŭciekačy nie stolki ratujucca ad vajny i Isłamskaj Dziaržavy, kolki šukajuć ekanamičnaha kamfortu.
Płyń uciekačoŭ nie spyniajecca, i jeŭrapiejski humanizm pačynaje ŭvachodzić u supiarečnaść z techničnymi mahčymaściami Jeŭropy. Biežancaŭ treba karmić, vučyć movam i miascovym zakonam. Adnak niama infrastruktury, kab raźmiaścić i vučyć stolki ludziej adnačasova. Jak miarkujecca, kolkaść uciekačoŭ, što paprosić prytułku ŭ Niamieččynie sioleta, pieravysić 1% ad nasielnictva krainy.
Adkrytaść miežaŭ Jeŭropy i idei humanizmu i hłabalizmu stvaryli situacyju, precedentu jakoj na kantyniencie jašče nie byvała.
