«Akciory i režysior advažylisia pahavaryć ab identyčnaści, nieabchodnaści rodnaj movy, nie ŭpadajučy ŭ ahresiŭny nacyjanalizm… Ciažka było sabie ŭjavić, što hetyja ścipłyja sproby samaidentyfikacyi vykličuć takuju chvalu emocyj u Maskvie… Žančyna hadoŭ 60-ci hučna vykryknuła: «Sama ja ŭ Biełarusi nie była, ale ŭjaŭlaju, što tam paradku bolš, čym u nas, abo va Ukrainie!». Sprečka nabyvała palityčny charaktar. Pra teatr naohuł zabylisia, jak i pra akcioraŭ. A potym naohuł ich abvinavacili ŭ niekarektnaści źjaŭleńnia śpiektakla ŭ tyja dni, kali razharalisia padziei na Majdanie. Našy hledačy rascanili heta ledźvie nie zdradaj», — piša «Maskoŭski kamsamolec» pra śpiektakl «Bi-linhvy» biełaruskaha režysiora Andreja Saŭčanki. Śpiektakl pakazali ŭ pazakonkursnaj prahramie maskoŭskaha teatralnaha fiestyvalu «Załataja maska».
Bilinhvy — heta ludzi, jakija ź dziacinstva razmaŭlajuć na dźviuch movach. U śpiektakli Andrej Saŭčanka razvažaje pra suisnavańnie ruskaj i biełaruskaj movaŭ i pra toje, jak heta ŭsprymajecca ŭ biełaruskim hramadstvie.
Skandału jak takoha nie było, śviedčyć Uładzimir Surviła, jon byŭ na pastanoŭcy. Maŭlaŭ, adnoj damie padałosia padazronym, što ŭ Biełarusi źjaŭlajecca śpiektakl pra movu i samaindetyfikacyju padčas Majdana. Ale vyśvietliłasia, što prajekt uźnik za hod da Majdana, temu zakryli. Rasijanie raspytvali biełaruskich akcioraŭ pra biełaruskuju movu i pra žyćcio ŭvohule:
«Jany staviacca da biełarusaŭ dosyć dobrazyčliva, ale nie razumiejuć, što tam adbyvajecca. I tamu na ich vialiki ŭpłyŭ majuć radykalnyja mierkavańni. Kali niechta skaža, što heta banderaŭcy ci fašysty, jany pavierać».
Raman Padalaka, udzielnik pastanoŭki, kaža, što, pa-pieršaje, śpiektakl byŭ sustrety apładysmientami. A pa-druhoje, tak, padčas dyskusii artystam daviałosia davieści svaju pazicyju pa moŭnym pytańni (im navat raili zamiest biełaruskaj movy lepš vučyć anhlijskuju) i raźviejać mify, u jakija vierać rasijanie.
Pa słovach aŭtara i režysiora prajekta Andreja Saŭčanki, zaprašeńnie na «Załatuju masku» stała niečakanym dla akcioraŭ. Paśla rozdumaŭ i razmovy z arhanizatarami jany vyrašyli ŭsio ž pahadzicca na prapanovu i prademanstravać «adekvatnaje adlustravańnie taho, što robicca ŭ Biełarusi». Na dumku Andreja, dyskusija, jakaja razharełasia paśla śpiektakla, była chvalujučaj i haračaj, adnak nichto nikoha za hrudki nie chapaŭ:
«Byli sproby ŭ niekatorych hledačoŭ pieravieści havorku ŭ palityčny bok, ale heta byli razavyja akcyi ŭnutry abmierkavańnia. I, dumaju, nichto tam nie zabyŭsia ni pra śpiektakl, ni pra akcioraŭ, jak piša žurnalist. Prosta byli ŭschvalavanyja ludzi i ŭsio».
Naprykancy hledačy ŭsio ž paraili akcioram nie zabyvacca pra ruskuju movu, ale biełarusam heta, pierakanany režysior, nie pahražaje.
