Uładzimir Žyrynoŭski, kamientujučy vyniki sustrečy «narmandskaj čaćviorki» ŭ Minsku, zajaviŭ:
«Jana patrebna, sprabavać treba da apošniaha momantu. Kali chvory pamior, jaho mohuć adkačvać da apošniaha momantu, pramy masaž serca, kali naahuł uskryvajuć hrudnuju kletku, ale marna, — zajaviŭ jon pra pieramovy pa Ukrainie. — Ja kažu prosta svajo mierkavańnie, chaču, kab byŭ vynik. Ale ja viedaju ukraincaŭ, ja viedaju jeŭrapiejcaŭ, ja viedaju Uschod, heta maja prafiesija — mižnarodnyja adnosiny. Ja hetym zajmajusia 70 hadoŭ, jak u Afhanistanie, jak u Iraku, jak u Livii, jak u Siryi, jak na Kaŭkazie, Paŭdniovy, Paŭnočny. I Ukraina ciapier, navat Biełaruś, i Łukašenka ničoha nie choča. Jon choča, kab była viečna niezaležnaja Biełaruś, i karmić ich, utrymlivać, voś tady dobra ŭsio. Heta značyć, im usim vyhadna daić Rasiju, a ruskaja karova stamiłasia karmić stryječnych bratoŭ i siaścior, pasynkaŭ i padčaryc. Nam hetaha nie treba, žyvicie jak chočacie, my nikomu nie pahražajem, ale nie treba daić ruskuju matku, nadakučyła ŭsio heta, chaj žyvuć, jak chočuć, hrošaj u ich niama, i niachaj raźličacca z daŭhami».
Uładzimir Žyrynoŭski — lidar Libieralna-demakratyčnaj partyi Rasii, pierajemnicy ŁDP SSSR, što była stvorana pa rašeńni savieckaha KHB dla imitacyi šmatpartyjnaści. Žyrynoŭski zvyčajna va ŭtryravanaj formie ahučvaje idei, patrebnyja kiraŭnictvu krainy. Tak było i pry Jelcynu, i pry Pucinu.
