Kab nabyć peŭnuju sumu ŭ dalarach ci jeŭra, daviadziecca pabiehać pa abmieńnikach. Ale kali jość čas i krychu ŭdačy, to nabyć niekalki tysiač całkam mahčyma.
U aŭtorak u niekatorych abmieńnikach možna było adrazu kupić pa tysiačy i dołaraŭ, i jeŭra. Naprykład, u nieprykmietnym akiency banku «BiełVEB» la staličnaha CUMa možna było ŭziać navat i paŭtary. U adździaleńni «Choum Kredyt Banku» taksama prablem niama – skazali, što pradaduć lubuju patrebnuju sumu.
Ale ŭ bolšaści bankach možna nabyć tolki toje, što nazdavali za dzień inšyja klijenty. Pry hetym, amal paŭsiul choć troški valuty, ale znojdziecca. I pytacca treba va ŭsich kasach – u adździaleńni «BPS-Śbierbanka» ŭ adnym akiency nie było ničoha, zatoje ŭ druhim – $150. U Biełaruskim narodnym banku dalaraŭ znajšłosia niašmat, kala $30, ale prapanavali 300 jeŭra. Pry hetym było bačna, što valuty ŭ kasie chapaje. «Heta nie dla prodažu, - papiaredziła kasirka. – My pradajem tolki toje, što zdajuć».
Kali pašancuje, to možna trapić u bank jak raz paśla takoha zamožnaha klijenta. Pryniaŭšy ad papiaredniaj žančyny salidny stos dalaraŭ, kasirka «Fransabanka» paviedamiła nastupnamu klijentu, što možna kupić paŭtary tysiačy dalaraŭ. Ale tolki 45 jeŭra.
Samymi «biednymi» apynulisia vialikija adździaleńni «Biełarusbanka» i banka «VTB». Ni tam, ni tam valuty nie było ŭvohule.
