200 hadoŭ spaŭniajecca 10 kastryčnika adnomu z samych papularnych kampazitaraŭ u śviecie – Džuzepe Vierdzi.
Siarod 26 opier hetaha syna viaskovaha šynkara jość šedeŭry i jaŭnyja niaŭdačy, ale mienavita jaho tvory zasłužyli luboŭ publiki va ŭsim śviecie i składajuć asnovu repiertuara ŭsich opiernych teatraŭ. Biełaruskaja Opiera nie vyklučeńnie.
Naš teatr doŭhi čas mieŭ reputacyju teatra vierdzijeŭskaha – teatra, u jakim Vierdzi zajmaje vialikaje miesca, teatra, u jakim umiejuć jaho vykonvać, bahataha na vierdzijeŭskija hałasy.
U historyju našaj Nacyjanalnaj opiery załatymi litarami ŭpisany vydatnyja pastanoŭki vierdzijeŭskich opier i ich vykanaŭcaŭ.
Čaho varta chacia b pastanoŭka «Aidy», zroblenaja Łarysaj Aleksandroŭskaj u 1953 hodzie, jakaja bolš za paŭstahodźzia išła na scenie hałoŭnaha teatra krainy.
U hetym śpiektakli adny ź lepšych u svaich karjerach vobrazaŭ ŭ roznyja hady stvarali lepšyja biełaruskija śpievaki – Sofja Drukier (Aida), Lidzija Hałuškina i Śviatłana Daniluk (Amnerys) i inš. Vielizarniejšy aŭtarytet zavajavaŭ naš teatr, pastaviŭšy ŭ 1964 hodzie «Ateła» (rež. D.Smolič), u hałoŭnych partyjach blistaŭ hienijalny Zinovij Babij i vartyja jaho partniory – Tamara Šymko, Ninel Tkačenka (Dezdemona), Ihar Sarokin (Jaha) i inš.
Opiernymi lehiendami stali vykanaŭcy «Travijaty» roznych pakaleńniaŭ – u davajennaj pastanoŭcy nie było roŭnych Łarysie Alaksiejevaj (Vijaleta) i Isidaru Bałocinu (Alfred), hodnaj estafietaj dla ich stali adpaviedna Tamara Nižnikava i Valeryj Hłušakoŭ.
U 1970-80-ja hady ŭ biełaruskim teatry ŭ opierach Vierdzi pracavali takija vydatnyja artysty jak Arkadź Saŭčanka, Juryj Bastrykaŭ, siońniašniaja suśvietnaja znakamitaść Maryja Hulehina i mnohija inšyja. Byŭ pastaŭleny «Don Karłas» (1979, rež. M.Izvorska), a taksama «Bal-maskarad» (1988, rež. S. Štejn).
U apošnija dva dziesiacihodździ našaja vierdzijeŭskaja słava ŭmacoŭvałasia siłami Natalli Rudnievaj, Nahimy Halejevaj, Tamary Hłaholevaj, Ireny Žurko, Taćciany Knutovič, Marata Hryhorčyka, Mikałaja Majsiejenki i šmat kaho jašče. Siońnia paśpiachova vystupajuć narodnyja artysty Biełarusi Uładzimir Piatroŭ (vydatny Nabuka, Žorž Žermon, Hraf dzi Łuna i inš.) i Siarhiej Frankoŭski (nieparaŭnalny Hiercah i Manryka), zasłužanaja artystka Respubliki Biełaruś Nina Šarubina (bliskučaja Abijhajl, Aida, Amielija), Stanisłaŭ Tryfanaŭ (mocny Nabuka, Amanasra, Renata) i mnohija inšyja – jość ad kaho atrymać vialikaje zadavalnieńnie, šukajcie ich imiony ŭ prahramach.
Siońnia ŭ Miłanie i Ńju-Jorku, Vienie i Maskvie, Paryžy i Łondanie, Vilni i Kijevie – pa ŭsim śviecie ŭ bolš-mienš opiernych haradach, dzie jość teatr, jaki siabie pavažaje, adbuducca ŭračystaści z nahody jubileja słaŭnaha kampazitara, jaki ŭsio svajo doŭhaje i dramatyčnaje žyćcio imknuŭsia da narodnaści svaich tvoraŭ i dabiŭsia jaje.
Kancerty, premjery novych pastanovak ci prosta śpiektakli. Naš teatr jakraz haniebna daje «prosta śpiektakl», nivodnym słovam nie ŭspomniŭšy jubilej ci prymierkavaŭšy śpiektakl da jaho. Teatr zrabiŭ staŭku na jubilej inšaha vialikaha opiernaha kampazitara, antahanista Vierdzi – Rycharda Vahniera i rychtuje premjeru «Latučaha hałandca», što adbudziecca ŭ śniežni. Ambitnyja płany.
Tak ci inakš siońnia viečaram u opiernym budzie «Nabuka» i lepšym padarunkam nam i samomu jubilaru budzie vystupleńnie ŭ svajoj karonnaj partyi – partyi Abihajl, ci nie samaj składanaj partyi dla saprana ŭ suśvietnym opiernym repiertuary, Niny Šarubinaj, lepšaj biełaruskaj opiernaj artystki apošniaha času. U partyi Nabuka – lubimiec publiki Uładzimir Piatroŭ. Zahučyć «Va, pensiero», pieśnia svabody.
