Уладзімір Пуцін каля Крамлёўскай сцяны на цырымоніі, прымеркаванай да 23 лютага. Фота: Павел Беднякоў, Sputnik для AP
Крэмль ніяк не пракаментаваў першую гадавіну поўнамаштабнага ўварвання Расіі ва Украіну 24 лютага, верагодна, таму, што Расія не змагла дасягнуць ніводнай са сваіх заяўленых мэтаў і не мела значных тэрытарыяльных дасягненняў з ліпеня 2022 года.
Прэзідэнт Расіі і яго адміністрацыя не зрабілі ніякіх заяў з нагоды гэтай гадавіны, хоць Пуцін неаднаразова выступаў на публіцы на працягу апошніх трох дзён.
Намеснік старшыні Рады бяспекі Расіі Дзмітрый Мядзведзеў зрабіў правакацыйныя заявы аб тым, што Расія пераможа ў вайне, і дадаў, што для дасягнення сваіх мэтаў Расіі жыццёва важна «адсунуць межы пагрозаў як мага далей, нават калі гэта будуць межы Польшчы».
«Заявы Мядзведзева падкрэсліваюць той факт, што Крэмль працягвае пераследаваць свае нерэалістычныя максімалісцкія мэты, нават нягледзячы на тое, што ён не можа прапанаваць расійскаму народу ніякіх значных поспехаў пасля года дарагой вайны ва Украіне», — гаворыцца ў справаздачы ISW.
Аналітыкі мяркуюць, што расійскія чыноўнікі, верагодна, шукаюць падтрымкі ў кітайскіх абаронных вытворцаў з-за абмежаванняў, якія міжнародныя рэжымы санкцый наклалі на расійскую абаронную прамысловасць.
Эксперты нагадваюць, што ўрад Вялікабрытаніі і Міністэрства фінансаў ЗША 24 лютага абвясцілі аб новых санкцыях і мерах па забароне экспарту, накіраваных на галіны, арганізацыі і асобных асоб, якія падтрымліваюць расійскі вайсковы патэнцыял.
Акрамя таго, гаворыцца ў справаздачы, урады заходніх краін 24 лютага зрабілі розныя заявы аб перадачы вайсковай дапамогі Украіне.
Таксама эксперты адзначаюць, што Крэмль узмацніў інфармацыйную падрыхтоўку да магчымай аперацыі пад чужым сцягам у акупаваным Расіяй Прыднястроўі (Малдова).
Некаторыя расійскія мілблогеры ўзмацнілі рыторыку Крамля, сцвярджаючы, што сітуацыя ўздоўж мяжы Украіны і Прыднястроўя становіцца ўсё больш напружанай, адзначаюць эксперты. І нагадваюць, што 24 лютага афіцыйныя асобы Малдовы працягвалі адмаўляць расійскія заявы, характарызуючы іх як «агрэсіўную дэзынфармацыю» або «псіхалагічную аперацыю».
