Пытанне аб усяленні мядзведзяў у Белавежскую пушчу было закранута яшчэ ў 2011 годзе пасля таго, як навукоўцы Германіі прапанавалі праект аднавіць папуляцыю бурага мядзведзя ў Белавежскай пушчы. Да гэтага праекта падключылася Нацыянальная Акадэмія навук. Але гэты праект не быў рэалізаваны.
Мядзведзя ў XVIII стагоддзі ў пушчанскіх лясах было дастаткова шмат, і яго ўзмоцнена знішчала лясная ахова на падставе таго, што ён небяспечны для ўсёй дзічыны і, у асаблівасці, зубра.
Інтэнсіўны пераслед драпежніка прывёў да таго, што ў 1846 годзе быў забіты апошні пушчанскі мядзведзь, які ў адно лета задраў пяць зуброў.
У ліпені 2003 года ў Белавежскай пушчы недалёка ад вёскі Клепачы Пружанскага раёна былі выяўлены сляды мядзведзя на аўсяным полі. Імаверна, драпежнік затрымаўся на некаторы час на шляхах сваёй міграцыі.
І вось зусім нядаўна ў Белавежскай пушчы зноў былі зарэгістраваныя сляды яго знаходжання на агароджанай тэрыторыі Шарашэўскай лесапаляўнічай гаспадаркі. Самога яго ніхто не бачыў. У канцы сакавіка гэтага года ў цэнтральнай частцы пушчы сляды мядзведзя, яго экскрэменты, а таксама яго драпіны на дрэве выяўленыя каля парэшткаў вельмі старой самкі лася. Пастаўленыя фотапасткі дазволілі ўбачыць вялізнага мядзведзя, які з асцярожнасцю падыходзіў да ахвяры. Так што бурыя мядзведзі самастойна пачынаюць засяляць Белавежскую пушчу.
У Беларусі мядзведзь не шматлікі від, таму занесены ў Чырвоную кнігу. Нягледзячы на 80-гадовую забарону палявання на мядзведзя, колькасць яго не вялікая — каля 80-100 асобін.
