Śviatłana Cichanoŭskaja. Fota Ofisa Śviatłany Cichanoŭskaj
Kamientujučy situacyju, Cichanoŭskaja adznačyła, što mienavita biełaruskaja apazicyja dapamahła znajści ŭ Vilni byłoha majora milicyi. Biełarusy, jakija pražyvajuć u Litvie, pieršymi zacikavilisia hetym čałaviekam i źviarnulisia da inicyjatyvy Belpol.
Śviatłana Cichanoŭskaja pahadziłasia, što prablema najaŭnaści takich ludziej jość, ale pra vialikuju ich kolkaść u Litvie kazać nielha:
«Treba skazać, što takija ludzi, viadoma, mohuć pradstaŭlać pahrozu dla biełaruskaj supolnaści, tamu što jany, mahčyma, źbirajuć infarmacyju pra palityčnych aktyvistaŭ, žurnalistaŭ, ale ja nie dumaju, što my možam kazać pra vialikuju kolkaść takich ahientaŭ. Na prykładzie hetaha majora było dakazana, što biełaruskaja hramada sama zdolnaja ich identyfikavać», — padkreśliła Cichanoŭskaja.
Praduchileńnie padobnych vypadkaŭ, pavodle jaje — pytańnie ŭzajemnaha supracoŭnictva.
«Nam treba bolš supracoŭničać, abmieńvacca infarmacyjaj. Viadoma, našyja biełaruskija kanały adkrytyja dla ŭsich, chto niešta praviaraje ŭ «Akropalisie» ci jašče dzie-niebudź», — zapeŭniła Śviatłana Cichanoŭskaja, jašče raz padkreśliŭšy, što vypadak Macijeviča — nietypovy.
«Sumniajusia, što takich, jak hety čałaviek, šmat, tamu što bolšaść biełarusaŭ, jakija žyvuć u Litvie, ratujucca ad represij. Viadoma, my pavinny razumieć, što režym nie dremle i moža zasyłać špijonaŭ dla sačeńnia za biełaruskimi aktyvistami, prostymi biełarusami. Ja nie dumaju, što ich kolkaść vielmi vialikaja, ale my pavinny być pilnyja», — pahadžajecca biełaruskaja lidarka.
Jaje vielmi turbuje, što, prynamsi, u častki litoŭskaha hramadstva pastupova narastaje niezadavolenaść u suviazi z pryjezdam u Litvu vialikaj kolkaści biełarusaŭ, a taksama ŭ suviazi z tym, što jany nie vučać litoŭskuju movu:
«Užo byli vypadki, kali paškodžvali majomaść biełarusaŭ, kali na ich adras hučali pahrozy i chejtśpič. Niekatoryja litoŭcy dumajuć, što ŭsie biełarusy, jakija siudy prybyvajuć — niby ahienty režymu, ale ja dumaju, što bolšaść ludziej, jakija siudy pryjechali, biahuć ad represij, jany nie mohuć viarnucca dadomu».
Vychad z hetaj situacyi jana bačyć u bolšaj infarmavanaści i pašyreńni ŭzajemnych kantaktaŭ:
«Ja dumaju, što mnohija litoŭcy mała viedajuć pra biełarusaŭ, a biełarusy mała viedajuć pra litoŭcaŭ, tamu najlepšy sposab palepšyć adnosiny — heta bolš supracoŭničać i mieć znosiny, arhanizoŭvać sumiesnyja mierapryjemstvy.
Ja dumaju, što palitykam treba prajaŭlać adkaznaść i nie vykarystoŭvać trahiedyju biełaruskaha naroda jak kartu ŭ palityčnaj hulni. Biełarusy ž pavinny być bolš ciarplivymi, razumieć aściarohi litoŭcaŭ i intehravacca ŭ litoŭskaje hramadstva».
«Biełarusy ŭžo ŭnieśli vialiki ŭkład, naprykład, u ekanomiku Litvy. My pavinny sumiesna vyrašać prablemy biaśpieki, vyjaŭlać ahientaŭ režymu, jak heta adbyłosia i ŭ dadzienym vypadku», — padsumavała Śviatłana Cichanoŭskaja.
Čytajcie taksama:
Siłavik, jaki ŭdzielničaŭ u represijach, akazaŭsia ŭ Jeŭropie. Ci mahli jaho tam zatrymać?
Departamient dziaržaŭnaj biaśpieki Litvy patłumačyŭ, jakich biełarusaŭ ličyć pahrozaj dla krainy
