Stanisłava Šuškieviča nie stała 3 maja 2022 hoda. Jaho pachavali na Paŭnočnych mohiłkach.
Ciapier na mahile Stanisłava Stanisłavaviča — nasyp žoŭtaha piasku, vianki, łampadki, draŭlany kryž…
— Ja rehularna byvaju na mohiłkach, prybiraju mahiłu, — kaža Iryna Šuškievič, žonka eks-staršyni Viarchoŭnaha Savieta Biełarusi. — Ale z pomnikam vyrašyli nie śpiašacca i pastavić jaho ŭ krasaviku nastupnaha hoda. Tam ža i siastra maja lažyć pobač.
— Užo vyrašyli, jaki budzie pomnik?
— Stanisłaŭ Stanisłavavič skazaŭ vyrazna, što jon choča prosty kryž biez usialakaj vyčvarnaści. Tak što płanujem pastavić čorny hranitny kryž, na jakim źvierchu budzie nadpis — Stanisłaŭ Šuškievič, a taksama hady jaho žyćcia.
Ciapier my ŭsio abmiarkoŭvajem, abdumvajem, i sprava zastaniecca tolki za realizacyjaj. My ŭžo źviazalisia ź firmaj pa vyrabie pomnikaŭ, ale prajekt pakul nie hatovy.
Zrešty, nichto i nie śpiašajecca — za hod usio paśpiejem zrabić. Lepš pavolniej, ale jakaśniej.
— Jak ciapier vaša žyćcio składvajecca — paśla śmierci Stanisłava Stanisłavaviča?
— Pieršy čas, biezumoŭna, było vielmi ciažka ŭ psichałahičnym płanie, ale, jak kažuć, žyćcio ŭsio roŭna praciahvajecca.
Žyviom u minskaj kvatery razam z synam, jon mianie, viadoma, usialak padtrymlivaje.
U kabiniecie muža ničoha nie mianiała, tam usio zastajecca na svaich miescach. Taki svojeasablivy muziej u adnym pakoi.
— Bolš na leciščy byvajecie ci ŭ Minsku?
— Kali treba niejkija spravy vyrašać, pryjazdžaju ŭ Minsk. Kali dobraje nadvorje, jedu na daču.
Darečy, u nas tam try ciaplicy, kali muž byŭ žyvy, my vyroščvali ŭ ich i ahurki, i pamidory, i piercy.
Ale ciapier usie jany pustujuć — ničoha nie sadžała.
Harbuz pasadziła na hradkach, a bolš ničoha. Harbuz sam raście, palivać praktyčna nie treba, sonca chapaje. Vielmi zručna.
A pamidory i ahurki pry takoj zasusie treba było palivać kožny dzień. Treba ŭvieś čas siadzieć na leciščy. Ale ŭ horadzie spravy jość, dy i ziamla niachaj adpačnie.
Čytajcie taksama:
Biełaruskija 1990-ja: zhadvajem hierojaŭ epochi
Iryna Šuškievič: Kali muž zrazumieŭ, što siły jaho pakidajuć, kazaŭ mnie vielmi šmat pryhožych słoŭ…
