Maleńkaja Vijaleta źnikła z dvara svajho baćki ŭviečary 23 maja. Jana hulała tam sa svaim bratam-bliźniukom, a zatym syšła ŭ nieviadomym kirunku.
Pošuki dziaŭčynki praciahvalisia čaćviora sutak, heta vialiki termin navat dla starejšaha dziciaci, kažuć śpiecyjalisty. Da apieracyi pryciahnuli kala tysiačy čałaviek — palicyju, ratavalnikaŭ i vałancioraŭ. Pračesvali lasy, ahladali vadajomy, inšyja dvary pablizu i studni.
Nadzieju znajści dziaŭčynku žyvoj užo amal stracili, ale na čaćviortyja sutki, 27 maja, jaje ŭdałosia adšukać. Jana była ŭ lesie, za 10 kiłamietraŭ ad doma. Dziaŭčynka była napałochanaja, abiazvodžanaja i hałodnaja, ale žyvaja i nie ŭ krytyčnym stanie. Jaje pieradali lekaram.
Namieśnik načalnika Hałoŭnaha ŭpraŭleńnia Nacpalicyi ŭ Charkaŭskaj vobłaści Viačasłaŭ Davydzienka pryznajecca, što za ŭvieś čas jahonaj pracy ŭ kryminalnym vyšuku heta pieršy vypadak, kali takoje maleńkaje dzicia praz doŭhi čas znajšli žyvym i zdarovym.
«Heta nievierahodny cud, — zhadžajecca Ivaščanka. — Takich emocyj, mabyć, nichto z nas u žyćci jašče nie pieražyvaŭ. Kali my ŭbačyli jaje žyvuju, muraški — heta samaje małoje, što my adčuli. Muraški i ślozy».
Pradstaŭnik Nacpalicyi ŭspaminaje, što kali dziaŭčynku znajšli, jana była vielmi słabaja i padrapanaja, ale, što dziŭna, praktyčna bieź śladoŭ ukusaŭ nasiakomymi, jakich u hetym drymučym lesie proćma.
Vijaleta siadzieła pad drevam i zastahnała mienavita tady, kali pobač prachodzili tyja, chto jaje šukaŭ. Heta vyratavała jaje.
«Kali b jana nie zastahnała ŭ hety momant, mahčyma, my nie znajšli b jaje. Heta maleńki kamiačok, jaki siadzieŭ u kustach, u travie, skručanaja była, maleńkaja, jak kaciania», — kaža Ivaščanka.
Čytajcie taksama:
Pytańnie žyćcia i śmierci: trochhadovaj dziaŭčyncy z SMA patrebny darahi ŭkoł
Kožnaje dzicia palitviaźnia atrymaje 100 jeŭra dla svaich letnich zabaŭ
rost dziaŭčynak 3-ch hod moža dasiahać 103 sm. na 103 vyhladaje? vy dziaciej choć bačyli, mužyki?