Vykarani ŭ sabie čynoŭnicu. Šeść pamyłak u styli, jakija psujuć vobraz 12

Fota: BiełTA, novgazeta.by

«Čynoŭnicy» nie biarucca ź niadkul — u ich pieratvarajucca cikavyja maładyja žančyny, aktyvistki i vydatnicy. U svaim žyćci jany ŭsio zrabili pravilna: skončyli VNU, zaviali siamju, na pracy byli zručnymi pracoŭnymi konikami i dabilisia niejkich karjernych vyšyń. Jany zaŭsiody na pieradavoj: hatovyja suciešyć, prykryć, pierapracavać, zapluščyć vočy i zmaŭčać, dzie treba. 

Čytajučy heta i złosna chichikajučy, nie dumajcie, što «pieratvareńnie ŭ čynoŭnicu» vam nie pahražaje — asablivaści vychavańnia dziaŭčat u našaj krainie staviać u hrupu ryzyki praktyčna kožnuju. Jarłyki ŭ duchu «ty ž dziaŭčynka/žančyna», «ty ž maci» praciahvajuć visieć kamieniem na šyi žančyn na praciahu ŭsiaho žyćcia, i pazbavicca ad ich biez udumlivaj pracy nad saboj byvaje vielmi ciažka.

Asoba bolš važnaja za funkcyju

Što niebiaśpiečnaha ŭ takich jarłykach? Mnohim žančynam, vychavanym u našaj kultury, ułaścivaja hipieradkaznaść — u adnosinach da partniora, baćkoŭ, dziaciej i pracy. Ale našy resursy abmiežavanyja i, zapaŭniajučy žyćcio čužymi intaresami, my niaźmienna vyšturchoŭvajem ź jaho svaje. Dehradacyja asabistaha prykryvajecca funkcyjaj — i my ŭžo bačym nie čałavieka, a «člena Savieta Respubliki» z patuchłym pozirkam i stomlenym tvaram.

Natalla Kačanava. Skrynšot videa

Što rabić? Pierastać dumać, što śviet trymajecca na vašych plačach. Dzieci źjaduć na viačeru buterbrody, partnior sam pamyje adzieńnie, a bos pierastanie vykarystoŭvać vašu hipieradkaznaść, kali vy pabudujecie miežy. Vyzvaliŭšy čas, jaho možna vydatkavać na adpačynak ci daśledavańnie taho, chto vy jość pa-za sacyjalnymi rolami. Razumieńnie, što robić vas bolš ščaślivaj i napaŭniaje resursam, dapamoža, kali vy, dahadžajučy inšym, užo paśpieli razradzić svaju batarejku.

Zakansiervavany vobraz

«Čynoŭnica» žyvie ŭspaminami pra lepšyja hady. Tady, u 80-ch, jana była kamsarham, za joj uvivalisia pieršyja chłopcy na kursie, jana była lohkaj na ŭzdym i zaraźliva rahatała z žartaŭ siabrovak. Tuha pa «minułaj sabie» kansiervuje vobraz i nie daje raźvivacca novamu. Tak u harderobie źjaŭlajucca adnolkavyja harnitury časoŭ pierabudovy, układki pačatku stahodździa i afarboŭka «piarynkami», jakaja była modnaj u nulavych.

Afarboŭki Taćciany Łuhinoj, staršyni kancerna «Biellehpram», — vydatnaja ilustracyja. Čynoŭnica niaredka mianiaje koler vałasoŭ, ale na stylevym tajmłajnie skača ad 90-ch da 2000-ch. Viadoma, nazvać taki vobraz sučasnym my nie možam.

Taćciana Łuhina. Fota: BiełTA

Što rabić? Na praciahu žyćcia my mianiajemsia: atrymlivajem novyja viedy, pašyrajem skarbonku rolaŭ, lepš razumiejem siabie, źmianiajemsia fizična. Adpaviedna, naš vobraz pavinien adlustroŭvać hetyja źmieny. Pahladzicie fatahrafii n-hadovaj daŭniny i zadumajciesia: ci dazvalajecie vy sabie mianiacca?

Darečy, 10 adnolkavych par džynsaŭ abo biaskoncyja chudzi — taksama nahoda zadumacca ab «kansiervacyi» vobraza. Ryzyknicie vyjści za zvykłyja ramki — hety dośvied moža akazacca cikavym.

Starejučyja dziaŭčaty

«Dziaŭčynka pavinna być miłaj», — kazali nam u dziacinstvie. I navat kali «čynoŭnica» daŭno ŭžo nie dziaŭčynka ci joj prosta nie pasujuć mimišnyja vobrazy, jana ŭsio adno sprabuje maskiravać svoj dośvied abo pramaliniejnaść charaktaru rušami i kvietačkami. Vyhladaje heta drenna: dysanans pamiž asobaj i infantylnym adzieńniem nastolki vialiki, što stvarajecca ŭražańnie, byccam žančyna, jakaja abrała taki vobraz, u razładzie sa svaim unutranym śvietam.

Jak vyhladaje infantylnaść u imidžy možna prasačyć na prykładzie člena Savieta Respubliki Elviry Saroki. Akramia rušaŭ, žančyna lubić dziŭny manikiur i adzieńnie ŭ bujnyja kvietki.

Elvira Saroka. Fota: novgazeta.by

Ništo z vyšejpieraličanaha nie robić palityka bolš miakkaj ci lohkaj. Sproba zdavacca lohkim vobłačkam abo puchnatym kacianiom, kali takoj nie źjaŭlaješsia, tolki padkreślivaje supraćlehłaść.

Elvira Saroka. Fota: novgazeta.by

Schavać hruznaść infantylnym dziavočym naradam nie atrymajecca — dysanans pamiž hierojem i abranym vobrazam zanadta vialiki.

Člen Savieta Respubliki Natalla Jakubickaja. Fota: hazieta «Adzinstva»

Što rabić? Zrazumieć, kamu my sprabujem chłusić i navošta my heta robim, jaki adsutny elemient žyćcia sprabujem kampiensavać rušami i kvietkami. Niaredka vynik razvažańniaŭ zvodzicca da strachu być advierhnutaj ci da niepryniaćcia svajho ŭzrostu. I toje, i druhoje lohka karektujecca psichaterapijaj, a paźniej — novym harderobam.

Tatalny seksapił

Čaściej za ŭsio «čynoŭnicy» žyvuć u vydumanym śviecie, dzie jany — centr pryciahnieńnia suśvietu. Takija žančyny zaŭsiody ŭpeŭnienyja, što majuć racyju, i nie ciarpiać inšych mierkavańniaŭ. Vynik takich pavodzin — adryŭ ad realnaści i poŭnaja dezaryjentacyja ŭ socyumie.

U imidžy heta vyjaŭlajecca ŭ adsutnaści pačućcia miery i darečnaści.

Kali miera i darečnaść znachodziacca ŭ bałansie, jany pakazvajuć, što čałavieku ŭłaścivy ŭnutranaja raŭnavaha, jasny rozum, pavaha da inšych i dobraja sacyjalnaja intehracyja. Kali hetyja dva kampanienty «pravalvajucca», my bačym advarotnaje: emacyjny hoład, stres, razhublenaść.

Alena Bubienčyk. Fota: rgazeta.by

Adryŭ ad sacyjalnych normaŭ dobra bačny na prykładzie byłoj namieśnicy staršyni Hrodzienskaha abłvykankama Aleny Bubienčyk — na źmienu darečnamu adzieńniu tut pryjšoŭ tatalny seksapił. Dla pracoŭnych łukaŭ dama vybiraje sukienki z hłybokim dekalte i prazrystyja sietkavatyja koftački.

Alena Bubienčyk. Fota: grodnonews.by

Sproba sumiaścić dziaržaŭnuju pasadu i rolu dzivy zakančvajecca sumna: navat hetaja całkam udałaja čornaja sukienka pierahružana viačernim makijažam i pryčoskaj. Taki vobraz padydzie, chutčej, dla viačerniaha vychadu, čym dla pracoŭnaha vystupu.

Alena Bubienčyk. Foto: ostrovets.by

Što rabić? Tatalny seksapił na pracy — sproba kampiensavać adsutnuju ramantyku ci śviatočny nastroj. Stvarycie nahodu dla viačernich vychadaŭ, i vy pierastaniecie błytać ofisny dyvanalin i čyrvonuju dyvanovuju darožku.

Kapijavańnie čužoha vobraza

Kali ŭnutranyja resursy źniasilenyja, a prystojna vyhladać treba, «čynoŭnica» sprabuje ablehčyć sabie žyćcio i zamiest prapracoŭki ŭłasnaha imidžu kapijuje čužy. Naprykład, Alena Alehaŭna Ziablikava, člen Savieta Respubliki, kapiruje styl znakamitaj francuzskaj śpiavački Mirej Maćjo.

Alena Ziablikava (źleva) i Mirej Maćjo. Fota: mlyn.by i Nastaśsia Fiedarenka, Wikimedia Commons

Ci to słuha naroda pakazvaje, što ciahnie lamku svaich abaviazkaŭ, pieramahajučy siabie, bo ŭ dušy jana śpiavačka, ci to namiakaje, što nie suprać źmianić biełaruskuju stalicu na pryhožy Paryž.

Što rabić? Šukać resurs na znajomstva z saboj. Pra heta my padrabiazna havaryli ŭ pieršym punkcie.

Niedahledžanaść

U pieryjad składanaściaŭ, emacyjnych uzrušeńniaŭ abo pry najaŭnaści zachvorvańniaŭ mnohija ludzi pierastajuć nadavać uvahu svajmu vonkavamu vyhladu, što jašče bolš vybivaje ich z kalainy. Čałaviek u mituśni časta vyhladaje niadbajna — astatnimi heta moža sčytvacca jak niepavaha i hrebavańnie słužbovymi abaviazkami, asabliva, kali havorka idzie pra kansiervatyŭnyja pasady.

Namieśnica ministra enierhietyki Volha Prudnikava źjaŭlajecca ŭładalnicaj niepasłuchmianych, porystych vałasoŭ, jakija patrabujuć asablivaha dohladu. Ihnarujučy heta, Volha buryć uvieś vobraz — łuk zdajecca nieachajnym.

Volha Prudnikava. Fota: BiełTA

Što rabić? Vyhlad — svojeasablivy datčyk, jaki pakazvaje emacyjny stan čałavieka. Pry pačatku depresii važna nadavać uvahu imidžu i kłapacicca ab svajoj źniešnaści — achajnaść daść vam nievialikuju dadatkovuju aporu. Biezumoŭna, jana nie vykaranić prablem i nie admienić nieabchodnaść ź imi zmahacca, ale dapamoža sabrać siły ŭ kułak, kali heta nieabchodna.

Kali, čytajučy hety artykuł, vy zaŭvažyli ŭ sabie «čynoŭnicu», nie śpiašajciesia adrazu ź joj zmahacca. Lepš zaviadzicie jaje ŭ SPA, paškadujcie ci dajcie adpačyć — i nieŭzabavie jana źniknie sama saboj.

Kaciaryna Hardziejeva

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna? Pišycie redaktaru «Našaj Nivy» ŭ TH