A što tut było raniej? Pustka i ruiny siadziby vialmožy Alaksandra Sołtana. Mienavita tut u 1470 hodzie byŭ zdabyty abraz Žyrovickaj Božaj Maci. Zaraśniki tut byli da 2010 hoda, pakul hetyja ziemli naležali Žyrovickamu manastyru.
Siońnia płošča «Edemskaha sadu» składaje 55 hiektaraŭ. Karespandenty pabyvali ŭ toj jaho častcy, dzie raźmieščanyja kaplica, ruiny staroha majontka i valjery z žyviołami. Tut i viarbludy, i vaŭki, i paŭliny, i navat bury miadźviedź, jaki pry naviedvalnikach teatralna zabraŭsia ŭ vannu na terytoryi svajoj valjery. Asabliva ŭrazili miłyja zajčyki, jakija ź cikaŭnaściu zazirali ŭ abjektyŭ fotaaparata. Usie hadavancy žyvuć u prastornych valjerach. Bolšaść źviaroŭ była pieradadzienaja ŭ dar manastyru.
A jašče tut jość vialiki jabłynievy sad płoščaj 22 ha, ptuškafierma, śvinafierma, statak parnakapytnych i rybnaja haspadarka.
Uvachod volny, adnak niepadalok ad kaplicy jość skarbonka, u jakuju možna pakłaści achviaravańnie na ŭtrymańnie žyvioł.
Čytajcie taksama:
Pad Vilejkaj žyvie koń Jaša. Jon umieje rabić pakłon i «daje łapu»
U Mahilovie siamja kačak na niejki čas spyniła darožny ruch MIŁAJE VIDEA
