Pieśnia «Moj luby Homiel» raskazvaje pra žyćcio horada nad Sožam u pieršaj pałovie XX stahodździa. Tady značnuju častku žycharoŭ Homiela składała mienavita jaŭrejskaje nasielnictva. Hety śpieŭ byŭ stvorany pa matyvach kultavaha tvora piśmieńnika Ilji Erenburha «Virlivaje žyćcio Łazika Rojtšvanca» — viadomaha ŭ śviecie satyryčnaha tvora, jaki nie sastupaje ramanu češskaha piśmieńnika Jarasłava Hašaka pra pryhody bravaha vajaki Šviejka.
Łazik Rojtšvaniec, ad imia jakoha vykonvajecca pieśnia, — kraviec z Homiela, jaki ŭvieś čas traplaje ŭ absurdnyja situacyi i, znachodziačysia ŭ roznych krainach, pryznajecca ŭ lubvi da svajho rodnaha horada. Raman Erenburha «Virlivaje žyćcio Łazika Rojtšvanca» vyjšaŭ u 1928 hodzie ŭ Paryžy. U SSSR hetaja kniha była zabaroniena da 1989 hoda.
Aryhinalnaja pieśnia Gdzie jest mój Homel vykonvałasia roznymi polskimi śpievakami ŭ znakamitym krakaŭskim kabare «Padvał pad baranami». Ale najbolš viadomyja vykanaŭcy — Aloša Aŭdziejeŭ i Tadevuš Kvinta.
Čytajcie taksama:
Lavon Volski prezientavaŭ «Kałychanku»
Kancerty Marharyty Laŭčuk u Varšavie i Hdańsku nie adbuducca. Pryčyna vielmi surjoznaja
