My pabačyli, chto śmialejšy — Pucin ci Zialenski; chto razumniejšy — Šajhu ci Załužny; jakaja sistema bolš efiektyŭnaja — zachodniaja demakratyja ci jeŭrazijskija dyktatury. Ci my razumieli heta hod tamu? Nie ŭsie.
U kožnaha sa svabodnych narodaŭ daroha da svabody była svajoj — ni ŭ koha jana nie była karotkaj.
Z 2020 hoda ŭ Biełarusi praciahvajucca represii, jakich śviet u XXI stahodździ nie bačyŭ. Hetuju staronku ŭžo nie vykraślić z našaj historyi. Biełaruś pieratvaryłasia ŭ palicejskuju dyktaturu, jakaja za ščodruju apłatu z Maskvy trymaje ŭ strachu i rabstvie vialiki jeŭrapiejski narod. Ale jak vyprabavańni pakazali siłu Zachadu i hieraizm ukraincaŭ, tak i biełarusy pakazali ŭ 2022-m svaje najlepšyja rysy.
17 hierojaŭ-biełarusaŭ addali svaje žyćci za svabodu i niezaležnaść Biełarusi i Ukrainy. Uspomnim ich za śviatočnymi stałami. Uspomnim i tyja tysiačy najlepšych z najlepšych biełarusaŭ, jakija zastajucca za kratami.
Nichto nie skaža, što biełarusy padtrymlivajuć Łukašenku i vajnu, pakul tysiačy palitviaźniaŭ kryvioj sa svaich hrudziej dakazvajuć advarotnaje samim faktam svajho znachodžańnia za kratami. Hieraizm palitviaźniaŭ, rozum našych lidaraŭ, ćviordaść kožnaha z nas urešcie stočać kajdany tupoj dyktatury.
Za jakimi stałami my b ni siadzieli siońnia, u kniaskim Połacku ci ŭ karaleŭskim Navahradku, u šumlivym Minsku ci na rodavym chutary, u akopach pad Bachmutam ci navapołackaj kałonii, my ŭsie siońnia skažam heta: «Na nastupny hod — u svabodnaj Biełarusi!» I my nie stomimsia, i my nie źniavierymsia heta paŭtarać stolki, kolki treba. A 2023 hod — chaj jon nas ździvić, chaj jon rasstavić usio na zakonnyja miescy chutčej, čym u našych samych śmiełych marach.
