Usie fota: asabisty archiŭ hierojaŭ
«Maru adnojčy viešać pavuka, jak našy prodki»
Alena (imia źmienienaje), Litva
Hetaj biełaruscy doŭha šukać jalinku nie daviałosia: «My dumali zamaŭlać jełku z dastaŭkaj. Ale znajšli bolš tannyja jalinki na adnym z dvuch bazaraŭ kala doma. Naša kaštavała 30 jeŭra, pryciahnuli da doma prosta na kalascy z kramy. Jełački bolšyja i ŭ vazonach byli kala 40 jeŭra. Ale byli i tańniejšyja: tyja, što biez vazonaŭ ci dzie krychu što złamanaje. Apošnija addavali za 15-25 jeŭra.
Jašče byli ŭ Lidl, taksama la doma, jalinki pa 19,99 jeŭra, ale ich chutka razabrali, my ž stavili jalinku pierad samym 25-m, bo čakali haściej z 24-ha na 25-je. Ale tut ža ŭ asnoŭnym Rastvo akurat u hetyja daty śviatkujuć, tak što razabrali bahata jełak».
Svaju jalinku Alena ličyć kłasnaj: mocnaje dreŭca z prutkimi halinkami. Paśla śviataŭ jana spadziajecca vysadzić jaho ŭ ziamlu i raskazvaje, što adnojčy ŭ Biełarusi ŭžo tak rabiła.
Paśla pierajezdu ŭsie lubimyja cacki Aleny, u tym liku ŭnikalnyja ad biełaruskaj mastački Nadziei Leanovič, zastalisia ŭ Biełarusi, jak i lichtary. Na zdymnaj kvatery biełaruska starajecca «nie zachłamlacca» — pašancavała, što ŭ haspadara kvatery ŭžo byli lichtaryki i niekalki cacak, tamu dziaŭčyna ich vykarystoŭvaje, amal ničoha nie nabyvała. Tolki paru cacak uziała ŭ kramie Flying Tiger, bo jany nadta miłyja, — Dzieda Maroza-joha i viasiołku. Jašče adnu cacku — Hnoma, simvał Urocłava — padaryła siabroŭka, jakaja tam žyvie.
Samarobnaja jalinka ad Aleny.
«Ahułam my starajemsia hod stavić jalinku, hod — viešać samarobnuju draŭlanuju, zroblenuju svaimi rukami, bo heta niejak bolš ekałahična. Ale sioleta hod byŭ ciažki, pamior tata, blizki siabra, vajna, represii, tamu ja vyrašyła stavić žyvuju, jana choć niejak ratuje emacyjny stan. Nu i maru adnojčy viešać pavuka, jak našy prodki, kali taksama sama zrablu ci zamoŭlu ŭ majstroŭ sałomki, užo ŭ svaim domie», — padsumoŭvaje Alena.
«Jalinu šukała ŭ siecivie»
Anisija Kaźluk, Ukrajina
Niahledziačy na vajnu i rakietnyja abstreły, nabyć jalinu ŭsio ž možna i va Ukrainie.
Anisii Kaźluk jalinka ŭ vazonie kaštavała niedzie ŭ 900 hryŭniaŭ (kala 22 dalaraŭ), stolki ž dziaŭčyna patraciła na ŭpryhažeńni.
Jalinku šukała praź miascovy Kufar (olx.ua). Krama apynułasia ažno za horadam, u kamieniałomni. Tam byli jalinki na rozny hust: vialikija, maleńkija, puchnatyja i nie vielmi. My abrali svaju, zapakavali i na taksoŭcy pojechali dadomu».
U Kijevie, niahledziačy na vajnu, sioleta pa źviestkach telebačańnia «Suśpilnie», pracavali 122 jełačnyja bazary. Cena na jalinki i sosny pačynalisia ad 150—200 hryvień (4—5 dalaraŭ, 11—14 biełaruskich rubloŭ).
«Za miašok jołačnych cacak z sekand-chendu addała try jeŭra»
Taćciana Hiendal, Bielhija
Biełaruska ŭpryhožvała naturalnuju jełku, u Bielhii ŭ asnoŭnym ludzi kuplajuć mienavita takija drevy. Niekatoryja vybirajuć štučnyja jełki, ale heta ličycca drennym tonam.
Taćciana raskazvaje, što naturalnyja jalinki ŭ Bielhii možna nabyć na śpiecyjalnych kirmašach, heta raśliny z hadavalnikaŭ. Ich možna kuplać pačynajučy prykładna z kanca listapada. Samaja maleńkaja jalinka budzie kaštavać kala 40 jeŭra, a jalinka rostam z čałavieka — 60 jeŭra i bolš, kančatkovaja cana zaležyć ad taho, nakolki jana puchnataja.
Jašče jełki možna nabyć i ŭ zvyčajnych sietkavych kramach — u «Ikiei» ci ŭ «Lidle». Dziaŭčyna nabyła svaju jalinku davoli pozna pa miascovych mierkach, dzion za dziesiać da Rastva, tamu jana i była na akcyi: kupili ŭsiaho za 15 jeŭra, chacia vyšynia jełki — niedzie 170 santymietraŭ.
«Jašče letaś ja nabyła ŭ sekand-chendzie vialiki miašok roznych jołačnych cacak, samych prostych, zvyčajnyja roznakalarovyja šaryki: čyrvonyja, srebranyja i załatyja. Za ŭvieś miašok ja addała try jeŭra. U miascovych sekandach vielmi šmat roznych jołačnych cacak, vianočkaŭ, šarykaŭ i zoračak, tak što možna nie nadta tracicca i nabyć usio tam, hetaha jašče i chopić na niekalki hadoŭ. Možna kupić i darahija cacki — nakolki dazvalaje kišenia. Jašče jość hirlandy, jakija možna nabyć na kirmašach i ŭ sietkavych kramach pa košcie ad piaci jeŭra, ale ŭ nas jany ŭžo byli», — dzielicca Taćciana.
«Časta ŭžo 26 śniežnia na vulicach možna pabačyć vykinutyja jalinki»
Karyna (imia źmienienaje), Hiermanija
Karyna žyvie ŭ zachodniaj častcy Bierlina. Jalinku sabie jana vybirała na śpiecyjalnym jołačnym kirmašy i raskazvaje, što tam jość ažno 7 cenavych katehoryj jełak. Jaje jalinka vyšynioj paŭtara mietra kaštavała žančynie 39 jeŭra: «Čym vyšejšyja jalinki, čym bolš jany roŭnyja i simietryčnyja, tym vyšejšyja i ceny na ich».
Zvyčajna, raskazvaje Karyna, jany z mužam staviać jalinku ŭžo da pieršych vychadnych advientu — čaćviortaj niadzieli pierad Rastvom, to-bok jašče ŭ kancy listapada — pačatku śniežnia. Ale ŭ Hiermanii pryniata rabić heta našmat paźniej: «Tradycyjna jalinku staviać i ŭpryhožvajuć pierad Rastvom, 24 śniežnia, i ranicaj 25 śniežnia pad joj źjaŭlajucca padarunki. A vykidajuć jalinki paśla 6 studzienia — heta katalickaje śviata Troch Karaloŭ».
Što da cacak, ich ceny mohuć być vielmi roznymi. Prostyja nabory šarykaŭ da 20 štuk mohuć kaštavać u sietcy mahazinaŭ Bauhaus i supiermarkietach da 5—10 jeŭra. Jość vielmi ekskluziŭnyja cacki, u tym liku i šaryki, i adna takaja cacka moža kaštavać ad 3 da 25 jeŭra. Karyna z mužam majuć nakont cacak cikavuju tradycyju: «My nabyvajem kožny hod pa adnoj caccy, takoj, kab mieła simvaličnaje značeńnie dla nas, tracim ad 5 da 15 jeŭra».
«Hruziny pradajuć draŭlanyja stvały, jakija praśvidroŭvajuć drylom i ŭstaŭlajuć u dzirki jełačnyja łapki»
Dźmitryj Biahanski, Hruzija
«My svaju jalinku nabyli za 75 łary (25 dalaraŭ), jość varyjanty ad 40 da 200 łary (14-65 dalaraŭ). Siabar pajšoŭ uviečary na jełačny bazar, jamu ŭžo za 30 łary (11 dalaraŭ) hatovy byli pradać [jalinku]», — raskazvaje biełarus.
Ale heta nie zusim žyvaja jełka, bo ŭ Hruzii vialikija štrafy za vysiakańnie drevaŭ. Tamu tut na vialikim jołačnym bazary — darečy, kala stadyjona batumskaha «Dynama» — hruziny pradajuć draŭlanyja stvały, jakija praśvidroŭvajuć drylom i ŭstaŭlajuć u dzirki jełačnyja łapki. Vyhladaje, raskazvaje Dźmitryj, cudoŭna, adzinaje, što vierchavina dziŭnaja, bo jaje možna źniać.
«Što da ŭpryhožeńniaŭ, to ŭ Fixprice my znajšli šyški pa 5 łary (mienš za 2 dalary). 15 łary (5 dalaraŭ) kaštuje nabor ź siami hipsavych fihurak, jakija my budziem razmaloŭvać napiaredadni śviata. Jość cacki ŭ naborach pa 20 łary (7,5 dalaraŭ), 30 i 50 łary.
Hirlandy kaštujuć ad 20 da 150 łary u zaležnaści ad kolkaściaŭ režymu pracy i daŭžyni. Ale ŭ nas acaleła adna hirlanda, jakuju my nabyvali ŭ Adesie, dzie žyli da taho, i jana nam vielmi darahaja ciapier».
«Naša Niva» — krynica jakasnaj infarmacyi i bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆ «NN»Samy navahodni «vitamin». Usio, što vy nie viedali pra mandaryny
«Jość adčuvańnie, što nastupny hod moža być lepšy». Viadomyja biełarusy — pra strachi i nadziei na 2023-ci
Babka ad Azarava i zakuski ad Džypsinkova. Palityki i sielebryci padzialilisia śviatočnymi receptami
