Šorer pačaŭ svoj kvest z pošuku pa malunkach u internecie. Pa padobnym malunku zimovaj raki jon znajšoŭ fatahrafiju dekaratyŭnaj paduški. Jana była ŭpryhožanaja kopijaj źnikłaha pałatna. Dalej pa mietadanych fatahrafii kalekcyjanier vyśvietliŭ, što aŭtarskija pravy na zdymak naležać mastackaj biblijatecy.
Hetaja infarmacyja dapamahła jamu znajści art-dylera, jaki moh viedać ab prodažy karciny. Toj uspomniŭ pra karcinu, jakuju jaho susied pa pryłaŭku pradaŭ na mastackim kirmašy ŭ Jeŭropie ŭ 1995-m. Pałatno było padadzienaje jak praca plamieńnika i vučnia Chiendryka Avierkampa — Barenta Avierkampa. Z-za hetaha ni ŭ koha nie ŭźnikła padazreńniaŭ.
Šorer zmoh znajści ŭ archivach zapis ab prodažy karciny. Tak jon daviedaŭsia imia apošnich pakupnikoŭ — imi akazałasia hałandskaja para. Pakolki muž i žonka ŭžo pamierli, Šorer napisaŭ spadkajemcam i paprasiŭ ich viarnuć karcinu ŭ abmien na hrošy, jakija byli za jaje zapłačanyja. Pry hetym realny košt pałatna našmat vyšejšy. Kali ciapierašnija ŭładalniki nie adkažuć, im pahražaje kryminalny pieraśled.
Usiaho z doma Šorera ŭ 1978 hodzie vykrali dvanaccać tvoraŭ mastactva na sumu kala 10 miljonaŭ dalaraŭ. Na dadzieny momant udałosia znajści čatyry ź ich, i kalekcyjanier spadziajecca viarnuć tyja vosiem, jakija zastalisia.
očień chorošij vienik
łučšij samyj