Łukašenka ŭ čaćvier zajaviŭ: «Ukraina pad luboj padstavaj, chutčej za ŭsio, sprabuje ŭciahnuć vojski dziaržaŭ-členaŭ NATA ŭ kanflikt. Usio heta paćviardžajecca niadaŭnimi padzieńniami rakiet na terytoryju Polščy». Chrenin, sa svajho boku, skazaŭ: «Nie chaču, kab niechta pałochaŭsia, što zaŭtra pačniecca vajna. I prezident padkreśliŭ u svaim dakładzie: niepasrednaj padrychtoŭki da vajny niama».
Pradstaŭnik Hałoŭnaha ŭpraŭleńnia raźviedki ministerstva abarony Ukrainy Vadzim Skibicki ŭ sieradu zajaviŭ u teleefiry: «Na siońniašni dzień my nie adznačajem tam stvareńnia mahutnaj nastupalnaj hrupoŭki, jakaja była razhornuta na terytoryi Biełarusi na praciahu studzienia-lutaha».
ISW u zajavach Łukašenki bačyć dźvie mety. Pieršaja — stvarać napružanaść na biełaruska-ŭkrainskaj miažy i tym samym prymušać Ukrainu trymać tam bujnyja vajennyja siły, jakija mahli b być zadziejničany na inšych napramkach.
Druhuju i bolš važnuju metu ekśpierty Instytuta pračytvajuć u tym, što biełaruskija aficyjnyja asoby asnoŭny akcent robiać na niby narastajučaj pahrozie Biełarusi z boku Zachadu. Na ich dumku, takim čynam Minsk stvaraje «infarmacyjnyja ŭmovy» dla taho, kab supraciŭlacca nacisku z boku Maskvy dla pramoha ŭdziełu biełaruskaj armii ŭ vajnie z Ukrainaj.
Vierahodnaść pramoha ŭdziełu biełaruskich vojskaŭ u vajnie ŭ ISW pa-raniejšamu aceńvajuć jak vielmi nizkuju.
