Fota: RBK. Rasijski prapahandyst Uładzimir Sałaŭjoŭ
«Heta datyčycca ŭsich elemientaŭ i ŭdzielnikaŭ vajny i prapahandystaŭ kali nie ŭ pieršuju čarhu, to jak minimum na ŭzroŭni z tymi, chto niepasredna addavaŭ zahady ab pačatku nastupalnych apieracyj, na ŭzroŭni z vyšejšym kiraŭnictvam dziaržavy», — cytuje ministerskaja pres-słužba namieśnika kiraŭnika viedamstva Tarasa Šaŭčenku.
«Prapahandysty niasuć takuju ž adkaznaść, bo bieź ich dziejnaści tyja padziei, u jakich my žyviom jak minimum u apošni hod, byli b niemahčymyja, — upeŭnieny ŭkrainski čynoŭnik. — Jany źjaŭlajucca nieadjemnaj častkaj rasijskaj vajennaj prapahandysckaj mašyny».
Zadača ŭkrainskaj dziaržavy, pavodle jaho słoŭ, u tym, kab sabrać dokaznuju bazu i abmierkavać mahčymyja jurydyčnyja miechanizmy dla pryciahnieńnia vinavatych da adkaznaści.
Na dumku Šaŭčenki, z punktu hledžańnia zakona, dziejańni rasijskich prapahandystaŭ možna kvalifikavać jak prapahandu vajny, raspalvańnie varožaści i navat hienacyd.
Jon nahadaŭ, što ŭ ramkach Niurnbierhskaha pracesu pa vynikach Druhoj suśvietnaj vajny na łavie padsudnych apynuŭsia, u pryvatnaści, prapahandyst i hałoŭny redaktar haziety «Šturmavik» Julius Štrajchier. Sud pryznaŭ jaho vinavatym i asudziŭ da śmiarotnaha pakarańnia.
