Fota: asabisty archiŭ
Paśla kantuzii adnaŭlaŭsia Dzianis paŭtara miesiaca. U jaho paciarpieŭ słych, ciapier jon nie čuje na 10 adsotkaŭ.
«A tak ja siabie dobra adčuvaju.
Byvaje, što hałava balić, ale heta va ŭsich kantužanych takoje.
Chutka apraviŭsia i pajechaŭ na bajavuju zadaču», — raskazvaje jon.
Ciapier Dzianis Urbanovič kamandzir raźviedhrupy ŭ bataljonie «Vołat».
«Dadomu chočacca, — pryznajecca jon. — Časta dom śnicca. Apošnim časam uvohule ŭvieś čas dumaju, što tam u mianie na Łahojščynie, jak tam baćka, braty, siabry. Heta niejak psichałahična ciažka. Naturalna, za siem miesiacaŭ na vajnie ja troški stamiŭsia. Mabyć, treba budzie kali-niebudź adpačynak uziać».
U toje, što biełaruskaja armija pojdzie va Ukrainu, Dzianis Urbanovič nie vieryć, bo «ich čakajuć na miažy».
«Ciapier jana achoŭvajecca vielmi dobra, i biełaruskamu niepadrychtavanamu vojsku niemahčyma budzie ŭvajści va Ukrainu», — ličyć Urbanovič.
Fota: asabisty archiŭ
Dzianis spadziajecca, što sumiesnaja rehijanalnaja hrupoŭka vojskaŭ «pajeździć, pabiehaje i supakoicca».
«Ja vałodaju aficyjnaj infarmacyjaj pa niekatorych składach u Biełarusi (u Bieraściejskaj i Viciebskaj abłaściach). Jany praktyčna spustošany, adtul usio vyvieziena ŭ Rasiju. Niekalki dziasiatkaŭ tankaŭ pieradadziena tudy ž. Pry pačatku druhoj fazy vajny (kali Pucin pasprabuje padklučyć Biełaruś) nie budzie z čym iści va Ukrainu», — miarkuje Urbanovič.
Na pytańnie, adkul Dzianis biare siły i resursy na baraćbu z vorahami, jon adkazvaje, što dapamahaje Boh.
«U nas meta — prarubić šlach u Novuju Biełaruś. Heta nas i natchniaje», — padsumoŭvaje jon.
Čytajcie taksama:
Ciažka kantužany biełaruski dobraachvotnik Dzianis Urbanovič
Ci stvorać rasijskija vojski ŭ Biełarusi novy front dla Ukrainy na poŭnačy?
ŚMI: Masavaje zabojstva vajskoŭcaŭ pad Biełharadam adbyłosia paśla abraźlivych słoŭ u adras Ałacha ad adnaho z kamandziraŭ
ach, nu tak ža - vaŭkałak moža pieraŭtvaracca