Life is Strange pradstaŭlajecca jak videahulnia, ale značna bližej da interaktyŭnaha filmu pa sutnaści. Jana składajecca z 5 epizodaŭ, pieršy ź ich vyjšaŭ 30 studzienia.
Maksin Kołfiłd, a dla siabroŭ prosta Maks, — 18-hadovaja studentka-fatohraf. Jana pračynajecca paśla strašnaha snu na ŭroku ŭ pryvatnaj škole. Maks idzie ŭmyć tvar, ale ŭ prybiralni stanovicca śviedkaj zabojstva svajoj kolišniaj lepšaj siabroŭki. Niejkim čynam jana advaročvaje čas na 10 chvilin, jakija zatym znoŭ pieražyvaje i praduchilaje zabojstva.
Kali vy paśpieli zakachacca ŭ Aliks z Half-Life 2 ci Elizabet z Bioshock Infinite, biažycie kuplać Life is Strange — Maks jak raz toj vypadak.
Maks viarnułasia ŭ Arkadyju paśla niekalkich panurych hod u Sietle dy zaŭvažaje, jak źmianiŭsia znajomy joj śviet. I biez taho saramlivaje dziaŭčo (jakoje, praŭda, nie saromiejecca mocnaha słaŭca) adčuvaje siabie niajomka ŭ znajomych dekaracyjach siarod ledź znajomych ludziej. Joj pryjdziecca stanavicca darosłaj (tym bolej što ŭ svaje 18 Maks vyhladaje maksimum na 13). Jaje lepšaja siabroŭka dziacinstva (jakuju Maks i ŭratavała ŭ škole) maje prablemy z ałkaholem, nieapłočanymi rachunkami, lohkimi narkotykami i ŭsim, čym moža prydumać. Sumna i dziŭna, ale ŭ hłybini ciopła i rodna.
Life is Strange – simulatar nastalhii. Tolki ŭ mistyčnym horadzie Arkadyja, padobnym da miastečka Tvin Piks z adnajmiennaha sieryjała.
Historyja poŭnaja adsyłak na ŭsio, što mahčyma. Tutejšaja źnikłaja Rejčał — adzin u adzin Łora Pałmier. Tut zhadajuć i Kickstarter, i Łaru Kroft, i ŭsiu sučasnuju (ci jana ŭžo vychodzić z mody?) kulturu chipstaraŭ.
Francuzskija raspracoŭščyki Dontnod Entertainment vidavočna karystajucca zdabytkami Fahrenheit, Alan Wake i asabliva Heavy Rain. Hulni z pamiaćciu jany ŭžo vykarystoŭvali ŭ svaim papiarednim prajekcie Remember Me. Dla amataraŭ Bioshock historyja zaviruje vakoł tajamničaha majaka. Budzie i «daskanały štorm», jaki dzie tolki nie zdaraŭsia.
Ale ŭ Life is Strange nie postmadernizm dziela postmadernizmu.
Francuzy pastaralisia pakazać śviet amierykanskich chipstaraŭ, sam pa sabie poŭny adsyłak na minuŭščynu, z encykłapiedyčnaj dakładnaściu. Hulec trapić u hetki «Levijafan naadvarot», idyliju sučasnaha padletka, dzie ŭsie modna apranajucca, cikaviacca fota dy mastactvam, słuchajuć indy-muzyku. Za vyklučeńniem drobnych chibaŭ u replikach (usio ž słenh niedadaśledavali), Life is Strange moža pasłužyć padručnikam nastupnym pakaleńniam.
Na žal, amataram interaktyŭnych filmaŭ pryjdziecca zvykać da kiravańnia jak u ekšanach. A amataram ekšanaŭ — da niečakanych prablem z zapuskam (aŭtaru dapamahło vystaŭleńnie anhlijskaj movy dla prahram, što nie padtrymlivajuć Unicode, u naładach rehijanalnych paramietraŭ Windows) i «tarmazoŭ» na pustym miescy (dapamahło adklučeńnie viertykalnaj sinchranizacyi ŭ samoj hulni), a taksama nie samaj zručnaj kamiery i nie samaha vidavočnaha miechanizmu pošuku pradmietaŭ.
U pieršyja imhnieńni chočacca abłajać aŭtaraŭ za hrafiku ŭzroŭniu 10-hadovaj daŭniny. Praŭda, potym prychodzić razumieńnie taho, što «a mo tak i treba». Vyjava tut «zamylenaja» dziela impresijanizmu, a nie z kryvarukaści. Prynamsi, u toje chočacca vieryć, kali razhladaješ detalova namalavanyja interjery i daścipna padabranaje adzieńnie piersanažaŭ.
Vynik ździŭlaje: užo praz paŭhadziny hulni znachodziš siabie niby ŭ tym śviecie, adčuvaješ, što viarnuŭsia ŭ niekali rodny horad.
Viadoma, nie ŭ svajo dziacinstva — dy ničoha, sa źjaŭleńniem dronaŭ, sełfi i Facebook mała čaho źmianiłasia.
Pieršy epizod staranna znajomić hulca sa śvietam. Praz tajamničuju zdolnaść kiravać časam i zahadkavaje źniknieńnie dziaŭčyny raskryvajecca kłubok intryh žycharoŭ Arkadyi — ad hulniaŭ zvyčajna čakaješ advarotnaha.
Sama zdolnaść kiravać časam nie novaja dla videahulniaŭ, ale ŭ Life is Strange vykonvaje novuju rolu. Najpierš jana raskryvaje siužet — hulnia niašmat by straciła biez kiravańnia toj zdolnaściu. Pa-druhoje, jana zamianiaje miechanizm zachavańnia-zahruzki, što dazvalaje daviedacca novyja fakty dla dyjałohaŭ albo pierasprabavać usie mahčymyja zaviaršeńni dyjałohaŭ.
Pieršy epizod možna prajści za hadzinu, ale ŭ im «zalipaješ» prynamsi hadziny na čatyry.
Nie tolki kab pasprabavać kožnuju halinu ŭ drevie dyjałohu ci kab pahladzieć na kožnuju abjavu ab źnikłaj u pošuku ŭlik. Kab pahladzieć, jak Maks hraje na hitary ci huškajecca na arelach, kab razhladzieć admysłova razmazanyja karciny na ścienach ci nadpisy na majkach tutejšaj moładzi.
Life is Strange pahružaje ŭ alternatyŭnuju realnaść lepiej za šlem Oculus Rift.
Dy puściać u jaje nienadoŭha — nie spadziavajciesia, što pa zaviaršeńni pieršaha epizodu raskryjecca choć adna zahadka, heta navat nie padobna da zaviaršeńnia zaviazki.
Apraŭdańnie skaraciečnaści historyi — nizkaja cana ŭ 3 dalary na Steam, taniej za kvitok u kino ŭ Minsku. Papiaredniaja zamova ŭsich 5 epizodaŭ, što buduć vychodzić štomiesiac da leta, — 12,6 dalaraŭ. Pakul, praŭda, pryjdziecca abyścisia bieź pierakładu — jość tolki anhlijskaja i francuzskaja viersii (u anhlijskaj ruch vusnaŭ nie sinchranizavany z tekstam).
Ale Life is Strange nielha prapuścić, kali:
- Vy chipstar.
- Vy nie viedajecie, chto takija chipstary.
- Vy lubicie «Tvin Piks» albo Heavy Rain, Alan Wake ci Fahrenheit.
- Vy «zapadajecie» na virtualnych dziaŭčyn.
- Vy chočacie pasprabavać niešta, što, mahčyma, abahnała svoj čas na paŭdziasiatka hod.
