Сёння да намесніцы кіраўніка раённай адміністрацыі нечакана выклікалі выхавальніцу аднаго з найлепшых дзіцячых дамоў сямейнага тыпу ў Бабруйску. Прычынай выкліку стаў яе актыўны ўдзел у пікеце па зборы подпісаў за патэнцыйнага кандыдата ў прэзідэнты Андрэя Саннікава.
— Мне намякнулі, што калі я і далей буду працягваць удзельнічаць у гэтых пікетах, у мяне могуць адабраць дзяцей,— расказвае яна. — Калі я спытала, а па якім праве,
мне адказалі, што я — дзяржаўны работнік, а значыць, магу збіраць подпісы толькі за аднаго кандыдата. Калі ж я збіраю подпісы за кандыдатаў ад апазіцыі, у дзяржавы ўзнікае пытанне, а ці правільна я выхоўваю дзяцей.
Варта адзначыць, што да гэтага часу дзяржава не мела прэтэнзіяў да гэтага дзіцячага дома: у горадзе ён адзін з найбольш паважаных, у ім выхоўваюцца 12 дзяцей, а саму выхавальніцу не раз ставілі ў прыклад і запрашалі падзяліцца досведам.
І вось цяпер гэтыя дзеткі, якія спазналі сямейнае цяпло, зноў рызыкуюць стаць сіротамі і апынуцца ў казённым доме, дзе няма ні любові, ні бацькоўскай ласкі, але затое ёсць «правільнае» разуменне таго, за якога кандыдата трэба ставіць подпіс.
— Я пакуль у шоку і разгубленасці, — прызнаецца жанчына. — Не ведаю, што мне рабіць далей… За сябе я не баюся — працу я сабе ў любым выпадку знайду, — але што будзе з дзецьмі? У нас цяпер вялікая дружная сям’я — і як яны перажывуць, калі ўсё гэта абрынецца? Мусіць, давядзецца адмовіцца ад пікетаў.
Свайго імені жанчына таксама прасіла не называць — каб не «дражніць сабакаў»:
— А там, можа, усё і ўляжацца… Урэшце, чыноўнікі, якія са мной сёння гутарылі, рабілі гэта не па сваёй волі — на іх жа таксама ціснуць зверху. Да гэтага часу ў нас былі цудоўныя адносіны…
* * *
А вось што расказвае Святлана Абрамнікава, работніца ААТ «Белшына», сябра ініцыятыўнай групы Віталя Рымашэўскага:
— На мінулым тыдні мяне выклікаў да сабе ў кабінет намеснік дырэктара па ідэалагічнай працы. Калі я прыйшла, у яго на стале ўжо ляжалі мая працоўная кніжка і ўліковая картка. Ён пацікавіўся, добраахвотна я ўвайшла ў ініцыятыўную групу Рымашэўскага ці мяне прымусілі. Я адказала, што добраахвотна. Тады ён спытаў мяне пра маё сямейнае становішча, пра тое, ці вучацца мае дзеці. Я яму ўсё расказала. Ён кажа:
«Мы абодва сябры партыяў, але я — у «Белай Русі», а вы — у БХД, а гэта несумяшчальна з тым, што вы працуеце на дзяржаўным прадпрыемстве. У вас сям’я, дзеці… І як вы будзеце жыць далей, калі ў вас скончыцца кантракт?»Увогуле, стаў хіліць да таго, што я магу апынуцца на вуліцы.
Падчас гутаркі ідэолаг папрасіў у Святланы пасведчанне ўдзельніка ініцыятыўнай групы, пакруціў яго ў руках і аддаў сакратарцы, каб яна зрабіла ксеракопію.
— А потым ён мне кажа: едзьце дадому, я вам пазваню: вы прыедзеце і напішаце адмову ад удзелу ў ініцыятыўнай групе. Я ледзь перажыла гэты дзень. Патэлефанавала нашаму каардынатару, яна мяне супакоіла, паабяцала, што прыме меры. Потым я даведалася: Рымашэўскі тэлефанаваў нашаму ідэолагу, і той паабяцаў, што больш не будзе мяне чапаць.
