Аляксандр Шакуцін. Фота Сяргея Гудзіліна
— Як пажывае «Амкадор»?
— Вы гэта са спачуваннем ці з кпінай?
— З інтарэсам.
— Сёння любы цвярозы чалавек не скажа, што ўсё добра. Жывём пад санкцыямі з 17 снежня 2020-га, ужо наеліся. Усіх людзей з ЕС [з сервісных цэнтраў «Амкадора». — «НН»] ужо звольнілі.
Але санкцыі маюць вельмі станоўчую ролю, якая зводзіцца да таго, што мы сёння зацята пачынаем працаваць над стварэннем уласнай элементнай базы. Мы гэтым і так займаліся апошнія гады — нібы прадчувалі.
Толькі за мінулы год мы стварылі 140 новых сваіх камплектуючых, а ў гэтым — створым 200! Працуем стабільна, мінулы год скончылі з тэмпам росту ў 173%, цяпер ужо 125%! [2020 год ААТ «Амкадор» скончыў са стратамі ў 13 мільёнаў рублёў, пасля чаго перастаў публікаваць статыстыку. — «НН»]
— А новы пакет санкцый супраць Расіі і Беларусі на вас як паўплывае?
— Нічога горш, што яны ўжо ўвялі ў 2020-м, яны не прыдумаюць. Мой прагноз такі, што ніякага падзення эканомікі не будзе, будзе толькі запавольванне росту. У нас ёсць патэнцыял. Людзі ж усё роўна працуюць, думаюць, як вырашыць сітуацыю. У нас людзі, якія прайшлі некалькі войнаў і выстаялі ў Другой сусветнай, іх немагчыма перамагчы, яны будуць змагацца да апошняга. Мы знойдзем усе рашэнні і магчымасці, каб развіваць эканоміку. Я гэта бачу па настроі людзей — а іх у мяне больш за дзевяць тысяч. Казалі, што я «кашалёк рэжыму», але ніякіх грошай не знайшлі, бо ў мяне — толькі людзі!
— Гарантуеце, што нікога не звольніце ў перспектыве пары месяцаў?
— Больш за тое, я яшчэ паўтары тысячы шукаю [на сайце холдынга «Амкадор» 19 вакансій. — «НН»]! Мы сёння робім усё самі, машыны на 100% з таго, што наша. Натуральна, замежныя кампаненты былі, але мы ў паскораным тэмпе ствараем альтэрнатыву. Тры-чатыры месяцы — і самі будзем рабіць. Я ж займаюся рэальнай справай — вытворчасцю. Калі яе спыніць адзін раз, потым складана запусціць. І калі нехта заклікае да санкцый — гэта неадукаваныя варвары, не беларусы. І сёння на Захадзе таксама павінны думаць пра людзей, якімі яны кіруюць, думаць пра іх духоўнае, фізічнае развіццё, аб стане здароўя нацыі, думаць пазітыўна, займацца развіццём, а не нечым іншым, не думаць пра санкцыі. Я ведаю з тых часоў, калі я быў камуністам, што ніводная забарона не прывяла ні да чаго добрага.
— Вы думаеце, што новыя санкцыі супраць Беларусі і Расіі — несправядлівыя?
— А як жа? Што Беларусь зрабіла міжнароднай супольнасці? Я Беларусь яшчэ ў маладыя годы праехаў уздоўж і поперак, бачыў дынамічнае развіццё Беларусі, з савецкага часу па цяперашні, мне гэта было прыемна. А любыя санкцыі запавольваюць развіццё, радасці ніякай няма. І я вось не разумею тыя нацыі, якія за кошт іншых хочуць узбагаціцца! Гэта нейкі рэкет, варварства сярэднявечнае, іначай не магу назваць.
— «Варварства» і «ўзбагачэнне за кошт іншых» — гэта вы пра Захад?
— Канечне! Пра Захад!
— А паводзіны Расіі вы не лічыце варварствам?
— Я ведаю, што зроблена Захадам у дачыненні «Амкадора», мяне асабіста, маёй краіны. Вось па гэтым меркаваць і магу. А лезці ў палітыку, у якой не разумею… там я судзіць не бяруся. Майму бацьку гестапаўцы падчас вайны выпалілі зорку, было публічнае катаванне. Сагналі ўсе вакольныя вёскі, мая маці мне казала: «Будзем есці лебяду, абы вайны не было». Вось гэта я з дзяцінства памятаю.
— Не разумею вас: вайна ж прыйшла ўжо. Ракеты з Беларусі ляцяць, беларусы гінуць.
— Я не бачыў ракет! Не магу судзіць, куды што ляціць. Я ведаю толькі што да нас з боку ЕС ляцяць санкцыі — горш, чым ракеты! Сёння што фізічнае, што псіхалагічнае ўздзеянне на асобу — гэта вайна. Супраць нас абвешчана вайна.
Я ведаю, вы гэта зараз напішаце, і паляцяць ракеты ў мой адрас.
Хаця я цяпер суджуся з Еўрасаюзам, лічу, што гэта ўсё незаконна. Нехта напісаў артыкул у нас тут, а яны прымаюць рашэнне на падставе артыкула, гэта парушае прынцыпы закона і ЕС. Пра якую дэмакратыю тут гаворка? Прыніжэнне асобы!
Працэс вось зараз ідзе аб неправамернасці санкцый у дачыненні «Амкадора», я ўсю падшыўку гартаў — што стала прычынай і гэтак далей. Дык яны свае довады робяць на падставе трызнення, якое пішуць у прэсе! Першая публікацыя па мне — ёсць такая Калінкіна. Хачу паглядзець ёй у вочы!
Там яе артыкул, называецца «Дзе чыноўнікі — пешкі». Мяне паставілі на чале кампаніі людзей, якіх я нават не ведаў! Як такое магчыма? Потым гэта далучаецца да справы, трызненне вашае, што вы пішаце. І потым гэта — матэрыял, каб увесці супраць цябе санкцыі! Апублікуеце, зноў яны будуць мяне дзяўбсці, бо шчырасць, адкрытасць — Еўропе не трэба!
— Дык яшчэ раз. Новыя санкцыі ў сувязі з нападам на Украіну — рэч непатрэбная, лішняя?
— Да таго ў мяне часу не было, а тут падзеі прымусілі мяне палезці ў інтэрнэт, я адкрыў — наколькі аднабока і тэндэнцыйна падаюць інфармацыю!
— Гэта вы на сайт БелТА зайшлі?
— На еўрапейскія СМІ!
— А нашы нармальна падаюць?
— А нашы падаюць вельмі прафесійна і вельмі-вельмі правільна.
— Вы сур’ёзна зараз?
— Я гляджу і ўкраінскую, расійскую прэсу. У жонкі сваякі ў Марыупале, у Кіеве, пад Кіевам. Для мяне гэта неабыякава.
— У Марыупалі есці няма чаго.
— Тое, што Еўрапейскі Саюз робіць у дачыненні да нас — гэта таксама, каб у нас есці не было чаго, каб нашы людзі галадалі, пакутавалі.
Санкцыі ўводзяць супраць нашых жывых людзей! Знішчаюць нашу беларускую нацыю. У годы вайны кожны трэці загінуў [насамрэч, паводле савецкіх падлікаў, загінула 1,6 млн жыхароў Беларусі, або 18%. — «НН»], у 1812-м кожны трэці беларус [дакладных лічбаў няма, галоўныя страты былі ад эпідэмій, якія прынесла вайна, але гісторыкі сыходзяцца, што прычынай асаблівай трагедыі Беларусі як у той вайне, так і ў Паўночнай вайне 1700 — 1721 гадоў, і ў Першай сусветнай было тое, што Беларусь выкарыстоўвалася як тэатр ваенных дзеянняў і пры гэтым не мела ўласнай дзяржаўнасці і суб'ектнасці. — «НН»], і ў Першую сусветную колькі загінула?
Гэта ўсё зрабіла Еўропа ў дачыненні да маёй нацыі. І што я павінен казаць пасля гэтага? Гэта не генацыд беларускага народу? Вы беларус увогуле?
— Кім я магу быць, гаворачы з вамі па-беларуску і з прозвішчам Гарбацэвіч?
— Ну! Гарбацэвіч! Усе яўрэі — Гарбацэвічы, будзеце мне расказваць, хто такі Гарбацэвіч!
Вось Шакуцін 215 год — ніводнай каплі чужой крыві, толькі беларуская кроў цячэ. Праўда, з сялян, халопаў — я высвятляў свае карані, але 100% беларус! Калі вы беларус, я думаю, вас таксама перапаўняюць пачуцці. Перапаўняюць?
— Я маю там сваякоў, я жыў у Кіеве, канечне.
— Вайна — гэта заўсёды кепска, як бы яна ні называлася. Ведаеце што, вы зараз размясціце, будзе столькі праблем. У мяне і так была праблема з братам [брата Шакуціна арыштоўвалі па «справе медыкаў». — «НН»], са мной, потым ЕС — усё неабгрунтавана. Я стаміўся ў жыцці змагацца з несправядлівасцю, з дзяцінства змагаюся, я вынес пад свае пенсійныя годы, што шчырасць — рэч, за якую могуць пакараць.
— Дык вашыя праблемы вырашыліся? Забарону на выезд знялі? З маёмасці арышт знялі?
— Не, канечне. Мяне называюць «кашальком Лукашэнкі», а я не магу дробныя самыя праблемы вырашыць! За што гэтыя санкцыі? За газетныя публікацыі?
Легендарны здымак — у госці да цешчы Аляксандра Лукашэнкі прыехалі Сяргей Цяцерын, спявачка Алена Ланская, тэлевядучая Паліна Шуба і Аляксандр Шакуцін.
— Вы ж разумееце, што галоўная прычына ўвядзення санкцый — не газетныя публікацыі. Галоўная прычына санкцый — фальсіфікацыі на прэзідэнцкіх выбарах, захоп улады і масавыя рэпрэсіі.
— Я прэзідэнта чатыры гады не бачыў! Маё стаўленне да яго — прычына? Так, яно было і застаецца цвёрдым, я падзяляю гэта, калі чалавек думае пра эканоміку, развівае. Што кепскага ў жаданні, каб зрабіць народ багатым?
І я са свечкай не стаяў. Сам я галасаваў за прэзідэнта, мае блізкія сваякі галасавалі за прэзідэнта. Што мне сказаць з гэтай нагоды?
Гэта мой пункт гледжання, які не азначае, што мяне трэба ўносіць кудысьці. Я працую, зарабляю грошы, каб нашы дзеці маглі вучыцца, паступаць ва ўніверсітэты, атрымліваць адукацыю, паступаць на дактароў…
— Каб лячыць тых, каму зламаў рэбры АМАП…
— Я плаціў падаткі, навучаў, а яны з’ехалі на Захад! А мне не крыўдна?
— Гэта такая сафістыка, і вы, і я разумеем, што не так у вашых развагах і ў чым прычына санкцый.
— Я не разумею, я ніколі не зразумею! Вы ведаеце, што такое вытворчасць? Гэта не бізнэс-праект, гэта сацыяльны праект. Паслухайце, калі адбылося аб’яднанне дзвюх Германій, немцы ўкінулі два трыльёны даляраў, але 50% заводаў ГДР збанкрутавала [нам не ўдалося знайсці пацверджанне гэтай лічбы, насамрэч ВУП тэрыторый былой ГДР і ўзровень жыцця насельніцтва там у аб'яднанай Германіі выраслі ў разы. — «НН»]. Нармальна гэта? Ці ненармальна?
— Якая выснова? Нельга было дапускаць аб’яднання Германіі?
— Я пра іншае, што заводы — гэта сацыяльны праект, гэта не бізнэс-праект. Гэта хамут, які цягнеш усё жыццё. Германія не дала рады аднавіць заводы, яны помнікамі стаяць у палях гэтыя заводы, немцы гэта ведаюць.
— Дык а хто ж давёў Беларусь да такога стану, што і ў нас заводы хутка помнікамі стануць?
— Я ведаю, хто давёў краіну да таго, што ёсць — гэта еўрапейцы, якія зрабілі усё, каб нас апусціць. Каб мы былі голымі, галоднымі, каб былі краінай, якая ў Еўропе купляе ўсё самае перадавое, а мы — былі рабамі ў Еўропы. Яны хочуць з нас зрабіць рабоў! Каб парабкамі працавалі на іхніх заводах, не мелі ніякай самаідэнтыфікацыі.
— Словам, хочуць зрабіць з нас тое ж самае, што і з іншымі славянамі — чэхамі, славакамі, палякамі…
— Я там не быў, не ведаю што яны там зрабілі. Трэба працаваць.
