Археолагі дазналіся, што елі старажытныя рымляне на трыбунах Калізея
Археолагі, якія вывучаюць каналізацыйную сістэму Калізея ў Рыме, знайшлі ў ёй рэшткі ежы, якую ўжывалі гледачы падчас гладыятарскіх баёў і іншых відовішчаў у старажытным амфітэатры, пабудаваным дзве тысячы гадоў таму, піша Бі-бі-сі.
25.11.2022 / 12:47
Фота: AP
Даследаванне, якое працягвалася ўвесь гэты год, дапамагло спецыялістам не толькі вывучыць складаныя гідратэхнічныя збудаванні пад Калізеем, але і лепш зразумець звычкі жыхароў Старажытнага Рыма і іх паўсядзённае жыццё.
У прыватнасці, археолагі выявілі ў каналізацыйнай і дрэнажнай сістэмах насенне інжыра, вінаграду, вішні, ажыны і дыні, а таксама сляды алівак, грэцкіх арэхаў і іншай ежы, якую гатавалі проста на трыбунах у імправізаваных мангалах.
Акрамя таго, там знайшлі парэшткі жывёл, якіх выкарыстоўвалі ў баях і розных гульнях на арэне: косткі мядзведзяў, львоў і ягуараў, а таксама сабак, сярод якіх былі нават таксы.
Сярод іншых знаходак — больш за 50 бронзавых манет познерымскага перыяду, а таксама сярэбраная манета прыкладна 170-171 гг. нашай эры, адчаканеная ў гонар дзесяцігоддзя праўлення імператара Марка Аўрэлія.
У ходзе даследавання археолагі расчысцілі каля 70 метраў дрэнажных сцёкаў і каналізацыйных каналаў пад Калізеем, які застаецца адной з самых наведвальных славутасцяў Італіі.
«Такія знаходкі даюць нам уяўленне пра вопыт і звычкі тых, хто прыходзіў сюды падчас працяглых імпрэзаў», — сказала дырэктар археалагічнага парку Калізея Альфансіна Русо.
Работы вяліся ў раёне паўднёвага калектара амфітэатра, які быў забіты і не выкарыстоўваўся фактычна з 523 года нашай эры, калі Калізей прыйшоў у заняпад і перастаў быць арэнай (у розны час яго выкарыстоўвалі ў якасці крэпасці, бальніцы і нават прадзільнай фабрыкі).
Паколькі старажытная сістэма каналізацыі была фактычна запячатана смеццем і зямлёй, а вада туды не паступала, многія пахаваныя там рэчы засталіся некранутымі альбо вельмі добра захаваліся. Каб іх дастаць, археолагі выкарыстоўвалі дроны з дыстанцыйным кіраваннем.
«Калі ўзброімся фантазіяй, — кажуць археолагі, — мы можам уявіць, як зіхоткія манеты кідаюць у натоўп, і адна з іх падае на пясок арэны, а затым выносіцца разам з крывёю людзей і жывёл у каналізацыю, каб праз больш як 1500 гадоў расказаць нам пра зачараванне і вар'яцтва тых гульняў і тых дзён».