Viktar Šnip. Bałada Branisłava Taraškieviča

(8.01.1892 – 29.11.1938)

Słova da słova, jak cehła da cehły--
Tak biełaruski budujecca Dom.
Kolki ŭ padmurak jaho z nas palehła!
Kolki šče viečnym atulicca snom!

29.11.2008 / 19:47

Słova da słova jak cehła da cehły —
Tak biełaruski budujecca Dom.
Kolki ŭ padmurak jaho z nas palehła!
Kolki šče viečnym atulicca snom!
Zaŭtra j ciabie rasstralajuć i vosień
Budzie z kryvioju tvajoiu čarnieć.
Zhubicca ŭ chmarach apošniaja prosiń,
Horka zvuhleje asieńniaja miedź.
Słova ž čužoje nam rodnym nie stanie,
Jak i nie stanie ziamla nam čužoj,
Dzie naradzilisia my i śvitańnie
Dušy napoŭniła našy ślazoj,
Byccam malitvaj adviečnaju — Chramy,
Chramy, što buduć na našaj ziamli

Rodnymi nam, nie čužymi taksama
Tym, što da nas z dabrynioju pryjšli…

Zaŭtra ty pryjdzieš, jak zaŭtra, dadomu
I nie paznaješ svoj Dom i svoj Chram.
Što ŭsio nie tak — ty nie skažaš nikomu.
Što ŭsio nie tak — navat Boh znaje Sam.
Słova da słova, i serca da serca, —
I ažyvaje znoŭ mova dziadoŭ,
I biełarusam tutejšy zaviecca,
I Biełaruś — jak pralitaja kroŭ
Za Biełaruś…

7– 10.10.2007