Сопелькі

З неба дожджыкі ліліся

І скакалі кропелькі,

А ў носе завяліся

Ад прастуды сопелькі.

Моцна-моцна носам дзьму

І сапу, і чхаю.

Сем* насовак я вазьму —

Сопелькі смаркаю.

Добра, што насы ў нас

Не як хобат у слана:

Каб раслі ў нас хобаты,

Нажылі б мы клопаты!

(Можна меркаваць,

Слон і збег у Афрыку,

Каб уратаваць

Хобат свой ад насмарку.)

* сто насовак я вазьму?:) — комментарий Паулины.

Адрес для писем Андрею:

Скурко Андрей Геннадьевич, отряд 7, Славгородское шоссе, 183, исправительная колония №15, 212013, п/о Вейно, г. Могилев.

Читайте также:

«Не плакать, не смеяться, а понимать и делать». Этот белорусский роман Андрей Скурко советует прочитать всем

Клас
18
Панылы сорам
0
Ха-ха
0
Ого
0
Сумна
0
Абуральна
0