Агляд, апублікаваны ў лютым, — найбольш поўны па гэтай тэме на сёння. У 1039 выпрабаваннях узяло ўдзел больш за 128 тысяч чалавек. Яны павялічылі сваю фізічную актыўнасць на працягу не менш як 12 тыдняў. Сярод удзельнікаў былі здаровыя людзі, а таксама людзі з псіхічнымі расстройствамі і рознымі хранічнымі захворваннямі, расказвае Neurosciencenews.
Фізічная актыўнасць аказала больш моцны станоўчы ўплыў на дэпрэсію, трывогу і псіхалагічны стрэс, чым звычайнае лячэнне, ва ўсіх групах насельніцтва.
Даследчыкі высветлілі, што карысныя ўсе віды фізічнай актыўнасці і практыкаванняў, у тым ліку сілавыя трэніроўкі, пілатэс, ёга і такія аэробныя практыкаванні, як хада. Аднак кароткія высокаінтэнсіўныя трэніроўкі паказалі найбольшую эфектыўнасць для памяншэння сімптомаў псіхічнага расстройства.
«Мы адчуваем не толькі прыліў эндарфінаў пасля кароткіх цыклаў высокаінтэнсіўных практыкаванняў, але і моцнае пачуццё выкананага абавязку», — кажа ўладальнік фітнес-цэнтра All In One Strength and Conditioning у Таронта (Канада) Карл Чалоці. Гэтае пачуццё павышае ўпэўненасць у сабе і кідае выклік уяўленню чалавека пра тое, чаго ён можа дасягнуць.
З чаго пачаць? Чалоці раіць пачынаць з маленькіх крокаў — з тых, якія лёгка ўключыць у руціну і зрабіць паўсядзённымі. Гэта можа быць пяць ці дзесяць хвілін практыкаванняў. Паступова вы можаце павялічваць час.
Чалавек не павінен прымушаць сябе, бо гэта прывядзе да яшчэ большага стрэсу. Можна пачаць з практыкаванняў нізкай інтэнсіўнасці і з часам павялічваць нагрузку.
Эфектыўнасць фізічнай нагрузкі не сведчыць пра тое, што псіхалагічныя кансультацыі ці лекі не маюць значэння, аднак практыкаванні могуць быць адным з дадатковых — і вельмі істотным — фактарам у лячэнні. Па назіранні многіх лекараў, спалучэнне кансультавання / гутарковай тэрапіі і змены ладу жыцця працуе лепш за ўсё.
