Вольга нарадзілася на Валыні ва ўкраінскай сям’і. Навучалася ў Варшаве, потым у Чэхаславакіі. Пасля Другой сусветнай вайны перабралася ў Аўстралію, дзе пабралася шлюбам з беларусам Аркадзем Качаном (1921—1982), вядомым грамадскім і вайсковым дзеячам беларусаў Аўстраліі, з якім пазнаёмілася яшчэ ў лагеры для перамешчаных асоб у Германіі. Праз мужа Вольга далучылася і да беларускай справы.
Працавала перакладчыцай, выкладчыцай псіхалогіі ў Сіднэйскім універсітэце. Ліставалася на выдатнай беларускай мове з лонданскай Скарынаўкай, галоўным чынам з айцом Аляксандрам Надсанам. Словам і грашыма падтрымлівала беларускую справу: ахвяравала на Скарынаўку і на беларускія газеты Аўстраліі.
Пасля смерці мужа ў 1982 годзе падтрымлівала сувязі са Скарынаўкай, Беларускім інстытутам навукі і мастацтва. Пісала пра беларусаў Аўстраліі па-англійску, напрыклад, у 1988 годзе ў энцыклапедыі The Australian People: an Encyclopedia of the Nation, its People and their Origins (Аўстралійскі народ: энцыклапедыя нацыі, яе людзей і іх паходжання).
Таксама Вольга Качан пакінула ўспаміны па-англійску пра гады, праведзеныя ў Польшчы, Чэхаславакіі і Нямеччыне. У сеціве былі размешчаныя ўрыўкі ўспамінаў пад назвай «Уцёкі з «раю».
Займалася псіхалінгвістыкай, мела акадэмічныя публікацыі на тэму псіхалагічных асноў, аспектаў білінгвізму. Асаблівую ўвагу прыцягнуў у 80-я гады мінулага стагоддзя яе тэкст Early Bilingualism: Friend or Foe? («Ранні білінгвізм: сябар ці вораг?»).
Жыла на пенсіі ў Сіднэі да 2021 года. У 2021-м перабралася да сына Джорджа ў Перт, дзе і памерла. Пахаваная ў Сіднэі.
