Фота: Мінабароны РФ
Юсаў расказаў, па якіх прыкметах разведка будзе ведаць, што наступ адбудзецца.
«Калі казаць пра самыя простыя відавочныя рэчы, то гэта фарміраванне ўдарных груповак і падвядзенне іх да мяжы. Таксама ёсць шмат іншых крыніц, агентурныя даныя, усе яны сумуюцца, аналізуюцца, і робяцца адпаведныя высновы.
Па стане на цяпер (такога «ўдарнага кулака») мы не бачым, не канстатуем, але гэта не значыць, што такой пагрозы няма. Калі гэтая пагроза будзе, то Украіна і ўласнымі намаганнямі, і за кошт абмену данымі з нашымі партнёрамі, у прыватнасці краінамі НАТА, мы, безумоўна, будзем валодаць гэтай інфармацыяй.
Але ў першую чаргу абапіраемся на ўласныя даныя. І па стане на цяпер расіяне не гатовыя да новага поўнамаштабнага наступу. Хоць мы з вамі павінны разумець, што мы жывём ва ўмовах поўнамаштабнага наступу з 24 лютага. І гаворка ідзе не пра новы наступ, а ўмоўна пра новыя аперацыі ў рамках гэтага поўнамаштабнага наступу».
Прадстаўнік ГУР дадаў, што Беларусь цяпер выкарыстоўваецца як палігон для навучання мабілізаваных і база для пастаўкі ўзбраення, у тым ліку цяжкага.
Манеўры, якія цяпер назіраюцца, арыентаваны на тое, каб адцягваць ўкраінскія сілы абароны і прымушаць трымаць пэўную колькасць войскаў на гэтым напрамку, лічыць Юсаў.
«Сёння Беларусь нават разам з часткова мабілізаванымі не гатовая да паўнавартаснага ўдзелу ў наземнай аперацыі. Калі б такое рашэнне было прынята, гэта было б самагубствам і з ваеннага пункту гледжання, і з палітычнага.
Калі ўлічыць, што найбольш падрыхтаваныя элітныя расійскія часці ўжо знішчаныя на тэрыторыі Украіны, то сёння беларуская армія, магчыма, нават у сярэднім лепш падрыхтаваная, чым расійская, але іх намаганняў і па колькасці, і па іншых паказчыках не хапае для фарміравання ўдарных груповак», — мяркуе прадстаўнік разведкі.
«Незалежна ад таго, якія рашэнні будуць прынятыя, можна яшчэ раз падкрэсліць: да розных сцэнароў, да рознага развіцця, у прыватнасці з беларускага кірунку ўкраінскія сілы абароны гатовыя. Нечаканасці не будзе», — адзначыў ён.
