Фота: vecteezy
Гэта падобна да сцэны з трылера: цёмны васьміног падымаецца са свайго логава на дне акіяна, падкрадаецца да іншага васьмінога, які ледзь прыкметна хаваецца побач сярод коўдры ракавін і багавіння.
Другі васьміног сціскаецца, у той час як першы атакуе, падымае шчупальцы і кідае ў яго воблака смецця праз ваду. Затым, сярод віру шэрага глею, абодва адступаюць у свае логавы.
Даследчыкі з Універсітэта Сіднэя апісалі некалькі выпадкаў, калі васьміногі кідалі смецце падчас сацыяльных узаемадзеянняў, у тым ліку спробаў сэксуальнага ўзаемадзеяння. Даследчыкі мяркуюць, што васьміногі наўмысна цэлілі адзін у аднаго. Магчыма, са злосці, магчыма, каб абараніць свае яйкі, ці, магчыма, таму, што яны абараняюць эквівалент сваёй асабістай прасторы.
Навукоўцы прааналізавалі больш за 20 гадзін кадраў з заліва Джэрвіс, ля паўднёвага ўзбярэжжа Аўстраліі, назіраючы за дзесяццю васьміногамі з віду тэтрыкус, таксама вядомага як змрочныя васьміногі або звычайныя сіднэйскія васьміногі.
У адным кліпе самка васьмінога кінула 17 прадметаў за 60 хвілін — і 9 разоў трапіла ў іншых васьміногаў. У іншым выпадку адна самка кідала матэрыял 10 разоў, прычым ў палове з гэтых спробаў паспяхова трапіла ў самца, які спрабаваў з ёй спарыцца.
The Washington Post піша, што пад агонь патрапіла нават камера даследчыкаў. Аднойчы васьміног 6 разоў кідаў смецце ў стацыянарную камеру, якая была выпадкова размешчана занадта блізка да логава.
Даследчыкі высветлілі, што дзікія васьміногі выкарыстоўвалі «кідок рэактыўнага рухавіка» — захоплівалі смецце і адначасова стваралі магутны струмень з сіфона, размешчанага пад павуціннем іх шчупальцаў.
Даследчыкі кажуць, што відавочнае нацэльванне на прадстаўнікоў аднаго віду з'яўляецца рэдкай формай выкарыстання снарадаў, якая была задакументавана толькі сярод некалькіх сацыяльных млекакормячых.
Эксперты кажуць, што гэтыя відэазапісы важныя, бо пацвярджаюць адметнасць паводзінаў васьміногаў. Гэта не проста вядомыя навукоўцам паводзіны, калі васьміногі выкарыстоўваюць свой «струмень» для аб'ектаў вакол сябе.
***
Шматлікія навукоўцы лічаць васьміногаў самымі разумнымі сярод усіх беспазваночных па шмат якіх паказчыках. Яны паддаюцца дрэсіроўцы, маюць добрую памяць, адрозніваюць геаметрычныя фігуры. Васьміногі могуць пазнаваць людзей, прывыкаюць да тых, хто іх корміць. Калі праводзіць з васьміногам досыць часу, ён можа стаць «ручным».
Паводле папярэдняга даследавання Універсітэта Сан-Францыска, васьміногі могуць адчуваць псіхалагічны боль шмат у чым гэтак жа, як і млекакормячыя. Гэта быў першы доказ такіх паводзін у беспазваночных.
