Фота: «Івацэвіцкі веснік»
Старэйшы — Сяргей, малодшая — Авігея
Сяргею 42 гады, Ганне — 37.
«Вельмі рада і ўдзячная Богу за ўсе вялікія сем'і, якія я сустракаю, — казала Ганна Халадовіч. — Калі я чую, што шматдзетныя мамы нараджаюць чарговае дзіця, мне вельмі прыемна. На сэрцы такая радасць, што не толькі ў мяне такая вялікая сям'я. Яны ніколі не пашкадуюць, што пагадзіліся нарадзіць і выхаваць столькі дзяцей».
Каб пасадзіць усіх дзяцей, трэба вельмі вялікі стол. І вось сям'я ў зборы. Бацька, Сяргей Халадовіч, пералічвае ўсіх дзетак па імёнах, не збіваючыся:
«Сяргей, Улад, Люба, Вера, Надзя, Алеся, Лія, Самуіл, Майсей, Мацвей, Эстэр, Алёна, Елісей, Авігея».
У сям'і Халадовічаў 8 дзяўчынак і 6 хлопчыкаў. Фота: mir24.tv
Розніца паміж старэйшым Сяргеем, яму 19 гадоў, і малодшай Авігеяй — 17 гадоў.
«Яны вельмі рады. Да здзіўлення, не заўсёды бывае так у іншых сем'ях, я назірала, — з цеплынёй кажа Ганна. — Нашы дзеці нават часам пытаюцца: «Мама, а калі ты нам яшчэ народзіш?»
Як усачыць за ўсімі, ды яшчэ надаць увагу?
«Калі хтосьці адлучаецца нават ненадоўга, ты адчуваеш гэта. І гэта пачуццё ніколі не падводзіць», — кажа шматдзетная мама.
Але галоўнае — гэта ўзаемадапамога, бо тата і мама самі не справяцца.
«Да пяці гадоў яны дзеці, а пасля — памочнікі, — тлумачыў Сяргей Халадовіч. — Без дапамогі дзетак ніяк. Старэйшыя дзяўчынкі дапамагаюць гатаваць і глядзець за малодшымі, хлопчыкі працуюць на агародзе і колюць дровы, кормяць хатніх жывёл».
Але як прыгатаваць на сям'ю з 16 чалавек? Бацькі кажуць, што за раз дзеці з'ядаюць шэсць літраў супу, тры кілаграмы бульбянога пюрэ і тры дзесяткі катлет.
«Не залежыць — чацвёра ці чатырнаццаць. Проста больш порцый дадаеш. І рондаль аб'ёмам больш бярэш», — спакойна тлумачыць Сяргей.
Збор ўсёй сям'і за сталом. Фота: mir24.tv
«Мы самі з вялікіх сем'яў»
У сям'і вялікая гаспадарка — каровы, свінні, бараны, коні, бычок, каза, трусы і каля паўсотні курэй. Вырошчваюць гародніну на продаж і для запасаў на зіму.
Халадовічам дапамагае няня, якую аплачвае дзяржава. А яшчэ бабулі і дзядулі, калі маме трэба даць выходны.
Бацькі імкнуцца даць дзецям мастацкае і музычнае адукацыю. Фота: ctv.by
Ну і адказнасць у дзяцей у вялікіх сем'ях зусім на іншым узроўні.
«У вялікай сям'і дзеці імкнуцца праяўляць клопат, самі рыхтуюцца да школы. Складанасцяў з гэтым няма. Я сама з вялікай сям'і. Нас у бацькоў дзесяць», — падзялілася Ганна Халадовіч.
А Сяргей з сям'і, дзе гадаваліся пяцёра дзяцей.
Сустрэчы Ганны з Сяргеем паспрыяла будучая свякроў, якая пажадала пазнаёміць сына з 17-гадовай дзяўчынай. Спачатку размовы па тэлефоне, а потым маладыя сустрэліся, спадабаліся адно аднаму. Было гэта ў студзені 2002 года, а ўжо ў лістападзе згулялі вяселле.
Фота: mir24.tv
У фінансавым плане сям'ю падтрымліваюць дзяржаўныя выплаты і асабістая гаспадарка, дапамагаюць сельсавет, райвыканкам і сваякі. Да некаторых часоў Сяргей працаваў кіроўцам, але пасля нараджэння ў сям'і Самуіла працу давялося пакінуць — у хлопчыка пры нараджэнні выявілі парок сэрца, яму патрабавалася ўсё больш увагі.
«У гаспадарцы праца з раніцы да вечара, а тут то Самуілу ў садзе стала дрэнна, то ў жонкі са здароўем здарыліся праблемы. Даводзілася кідаць працу на полі і імчацца за 30 кіламетраў дадому… Абмеркавалі ў сям'і сітуацыю і вырашылі, што дома я больш патрэбны», — казаў Сяргей.
Бацькі стараюцца развіваць здольнасці дзяцей.
«Дзяўчынкі займаюцца ў музыкалцы і мастацкай школе. Не хачу, каб яны талент закопвалі, якім адораны. А ўжо хлопчыкі, якія ў другі клас ходзяць, у садок, заўсёды дапамагаюць».
Дзеці дапамагаюць бацькам па гаспадарцы. Фота: ctv.by
«Жонка мая цярплівая. Калі штосьці турбуе ці баліць, або хтосьці пакрыўдзіць, яна зможа пацярпець. Дзяўчынкі таксама такія ў мяне, з мамчыным характарам», — дзеліцца Сяргей.
